start van de Heineken Regatta.
Blijf op de hoogte en volg Conny
01 Maart 2013 | Dominica, Dominica
Hét evenement van St. Maarten, maar waar is nou de wind? Het water in de Lagoon ligt er rimpelloos bij, als dat maar goed komt.
Lin en ik rijden op tijd naar Aquamania, om niet veel te laat te zijn voor de brug. Als die open gaat om de doorgang van Simpson Bay naar zee open te zetten voor alle boten, kan het een tijdje duren voor het landverkeer weer op gang komt.
We zijn dik op tijd om aan te monsteren op" de Lambada". Een flinke catamaran, die ons de gelegenheid biedt om de start van de race dichtbij, vanaf het water mee te maken.
Het duurt een tijdje voor we snappen hoe het werkt. Iedereen zeilt maar een beetje heen en weer. Dat is voor de start logisch, maar als om 10 uur de hoorn is gegaan zeilt nog iedereen alle kanten op, er is geen lijn in te ontdekken.
Doel: een rondje om het eiland, maar er zijn ook nog een paar boeien die meegenomen moeten worden. Langzaamaan begint er een beetje lijn in te komen.
Het is een prachtige heldere dag en gelukkig waait het ondertussen een beetje. Alle omliggende eilanden zijn goed te zien en Linda weet welke namen er bij de verschillende stukjes land horen.
Drank is inclusief en om ons heen wordt er driftig van de rumpunch genoten. Wij houden het zo op de vroege ochtend bij de niet alcoholische variant, die erg lekker is.
De boten die er eerst een beetje uniform uitzien met hun witte of grijze zeilen, veranderen in plaatjes als ze voor de wind vooraan een groot en kleurig zeil ontvouwen.
Een prachtig gezicht, 202 overwegend witte boten met kleurige zeilen op een blauwe zee. Vorig jaar zagen ze op deze trip 6 walvissen. Dat geluk hebben wij nu niet, maar het is evengoed helemaal de moeite waard.
De lunch doen we bij de Sucrière, een Franse bakker met een terras aan de Lagoon. een gewilde plek kennelijk, waar we met wat kennissen van Linda aan een tafeltje eindigen. Gezellig.
Om 4 uur zijn we klaar voor het feest aan de Boardwalk, de boulevard van Philipsburg. Volgens het schema zou dat beginnen als de boten binnen kwamen.
We zijn mooi op tijd voor een feest dat om 8 uur begint. Muziek, mensen en heel veel bier. Maakt niet uit welk merk je besteld, het gaat in een Heineken glas en later in plastic bekertjes.
De steelband is onze favoriet, verder een leuk optreden van een vrouw die zich een beetje overschreeuwt, maar de muziek is goed. De Jolly Boy's Band, gemiddelde leeftijd 50, doet in Caribische sferen en op het hoofdpodium zijn ook wat artiesten bezig.
Linda heeft hier heel wat collega's zitten en ik heb ze grotendeels gezien vanavond lijkt me.
Lin en ik rijden op tijd naar Aquamania, om niet veel te laat te zijn voor de brug. Als die open gaat om de doorgang van Simpson Bay naar zee open te zetten voor alle boten, kan het een tijdje duren voor het landverkeer weer op gang komt.
We zijn dik op tijd om aan te monsteren op" de Lambada". Een flinke catamaran, die ons de gelegenheid biedt om de start van de race dichtbij, vanaf het water mee te maken.
Het duurt een tijdje voor we snappen hoe het werkt. Iedereen zeilt maar een beetje heen en weer. Dat is voor de start logisch, maar als om 10 uur de hoorn is gegaan zeilt nog iedereen alle kanten op, er is geen lijn in te ontdekken.
Doel: een rondje om het eiland, maar er zijn ook nog een paar boeien die meegenomen moeten worden. Langzaamaan begint er een beetje lijn in te komen.
Het is een prachtige heldere dag en gelukkig waait het ondertussen een beetje. Alle omliggende eilanden zijn goed te zien en Linda weet welke namen er bij de verschillende stukjes land horen.
Drank is inclusief en om ons heen wordt er driftig van de rumpunch genoten. Wij houden het zo op de vroege ochtend bij de niet alcoholische variant, die erg lekker is.
De boten die er eerst een beetje uniform uitzien met hun witte of grijze zeilen, veranderen in plaatjes als ze voor de wind vooraan een groot en kleurig zeil ontvouwen.
Een prachtig gezicht, 202 overwegend witte boten met kleurige zeilen op een blauwe zee. Vorig jaar zagen ze op deze trip 6 walvissen. Dat geluk hebben wij nu niet, maar het is evengoed helemaal de moeite waard.
De lunch doen we bij de Sucrière, een Franse bakker met een terras aan de Lagoon. een gewilde plek kennelijk, waar we met wat kennissen van Linda aan een tafeltje eindigen. Gezellig.
Om 4 uur zijn we klaar voor het feest aan de Boardwalk, de boulevard van Philipsburg. Volgens het schema zou dat beginnen als de boten binnen kwamen.
We zijn mooi op tijd voor een feest dat om 8 uur begint. Muziek, mensen en heel veel bier. Maakt niet uit welk merk je besteld, het gaat in een Heineken glas en later in plastic bekertjes.
De steelband is onze favoriet, verder een leuk optreden van een vrouw die zich een beetje overschreeuwt, maar de muziek is goed. De Jolly Boy's Band, gemiddelde leeftijd 50, doet in Caribische sferen en op het hoofdpodium zijn ook wat artiesten bezig.
Linda heeft hier heel wat collega's zitten en ik heb ze grotendeels gezien vanavond lijkt me.
-
03 Maart 2013 - 08:17
Marijke:
Goedemorgen. Ik ben net wakker en lees jouw verslagjes. Hoop dat de wind inmiddels is opgestoken.Anders neem je gewoon een pilsje op vlakke zee en neem je rustig foto's toch? -
03 Maart 2013 - 08:25
Marijke:
Heb net je foto's gezien. Héérlijk die uitzichten. Die stranden en die klim, zoek, klauter tochten. Ben ik dol op. Jij ook????? -
03 Maart 2013 - 12:06
Nanda:
Hoi Con,
is het nog mogelijk om op de een of andere manier mee te zeilen?. -
03 Maart 2013 - 12:11
Stan:
Dag Con,
Wordt het nog wat met die Heineken Regatta? Ga je die ontlopen of juist bekijken? We horen het wel. Doe lekker waar je zin in hebt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
