rondje wandelen en Philiipsburg

Linda werkt vandaag, dus na de afwas neem ik een mini busje van Maho naar Philipsburg. Waar ik me laat afzetten bij de weg naar Guyana Bay. Da,s meteen lekker klimmen, want de baai ligt aan de andere kant van de berg. Het dorp bestaat uit Villa's en luxe resorts. Niet dat je daar iets van ziet zo verstopt achter hoge muren.
Tussen 2 omheiningen loopt een super smal paadje naar het strand. Alle stranden zijn namelijk openbaar gebied, dus nee luxe hotels geen privé strandjes, hoe graag jullie dat ook willen.
Op een muur onder constructie/afbraak staat een enorme krab getekend.

De weg leidt omhoog naar een villa in verval. Tijdens een orkaan in 1995 is bijna het hele eiland plat gewaaid en zo hier en daar staan huizen die niet meer zijn opgebouwd.
Een taxi staat te wachten op klantjes. Teleurgesteld taait hij af als ik het geitepaadje naar de kust insla.

Volgens de kaart sluit het paadje niet helemaal aan bij de tracking naar Point Blanche, maar dat doet het gelukkig wel. Het smalle pad loopt via de berghellingen omhoog en omlaag door het droge grasland met hier en daar struiken en grote cactussen. Met in de diepte de zee die op de rotsen beukt, afgewisseld met mooie baaien. Hoewel er bij één een berg afval ligt. Aangespoeld misschien, maar wat doen die vuilniszakken er dan bovenop?

Na een paar uur loop ik bij Point Blanc de bewoonde wereld weer binnen en heb zicht op de cruise pier van Philipsburg, waar 4 gigantische schepen liggen aangemeerd. Even het terrein oplopen voor een foto is niet toegestaan zonder scheepspasje, ik word terug gefloten.

Dan maar even proberen in de jachthaven, waar ik gezeten op een rots met de voetjes in het water mijn broodjes opeet. Oeps, een enkele golf komt ineens wel erg hoog. Gauw m'n spullen wat verder weg leggen. Liever geen natte camera's en telefoons deze keer.Zelf droog ik wel weer.

Dan zijn Frontstreet en de boardwalk aan de beurt om bewandelt te worden. Het toeristen gebied van Pilipsburg.
De eerste een winkelstraat vol juweliers en dure kledingzaken en enkele kerken. De tweede de boulevard met kroegjes en restaurants.

Het busje dat me terug naar huis moet brengen rijdt eerste een paar rondjes op zoek naar meer klanten om het ritje rendabel te maken. Ik vind het best en zit droog voor de hoosbui die net is los gebarsten. Ondertussen stichtelijk toegesproken door een radio dominee.

Thuis een paar baantjes gezwommen, tas gepakt en samen op weg naar de luchthaven voor onze vlucht naar St. Lucia, die met 3/4 uur vertraging vertrekt.

Bij de tussenlanding op Dominica ligt er op de landingsbaan een levende 2 á 3 meter lange Boa Constrictor. Volgens de piloot een veel voorkomende soort op het eiland. Ja hoor over een paar dagen willen we hier gaan wandelen.
Gelukkig staat onze txi nog te wachten, al zijn we een uur te laat. Na een uurtje scheuren over de donkere bochtige weg,, kunnen we onze spullen in de slaapkamer zetten.