auto, auto en 1 1/2 mozaïek
Door: Conny
Blijf op de hoogte en volg Conny
21 Maart 2012 | Italië, Paternò
!/2 9 We zitten kant en klaar om te vertrekken, richting Piazza Amerina en de mozaïeken van de Villa Romana del Casale.Helaas komt onze huisbaas pas om9 uur aanzetten, nadat ik hem heb ge-smst. Het is een dag met een bijzonder randje. Vandaag mocht ik weer achter het stuur.Aan de grote weg van Agrigento naar Calsanisetta werd hard gewerkt, dus echt opschieten was er niet bij. Vooral die tank- en vrachtwagens hielden de boel nogal op. Bij de afslag naar Pietraperzie laten we de grote weg achter ons en nemen de bergweg naar Piazza Amerina. Helaas is de aanduiding Pietraperzie eenmalig en moeten we het verder lekker zelf uitzoeken, met een enorme omweg tot gevolg. Maar na enkele uren komt er dan toch een bordje Piazza Amerina en .... wegwerkzaamheden, zoek het maar uit.
Oké, gaan we via Riesi, da's erg zuidelijk, maar het is niet anders. Dan naar Barrafranca en steeds weer dat Caltanisetta.
Hoera Piazze Armerina wordt weer aangegeven, maar helaas alleen om te vertellen dat deze weg ernaartoe ook is afgesloten. Oke dan via Enna en ja hoor, eindelijk een weg naar de mozaieken die niet is afgesloten. En dan komen we aan bij de villa Romana del Casada om te ontdekken dat van de oorspronkelijk enorme villa vol kamers met prachtige mozaieken er maar een piepklein stukje open is. De rest van de villa word gerestaureerd. Wat een teleurstelling. En we hebben zo ons best gedaan. Wel hebben we tijdens de 6 uur durende tocht voor de oorspronkelijkd 100 km. een goed beeld gekregen van het Siciliaanse achterland, groen, vruchtbaar en lieflijk.
Het is tijd om richting de Etna te gaan. Over de autostrada naar Paterno, maar of de duvel ermee speelt, brengt het volgen van de borden ons terug op de snelweg, maar nu wel de verkeerde kant op. 20 km was het tot de volgende afrit.grrr. Goed dan maar in Centuripe naar een slaapplaats gezocht. Het begint al een beetje te duisteren. We klimmen achter een sliert auto's het dorp in. Op het dorosplein waar we hoopten iets te vinden is het stervens druk. Er is kennelijk iets aan de gang. We worden naar rechts gewezen,waar iemand geparkeerd staat. Moeten we achter haar parkeren? maar dan kan er niemand meer langs zoals blijkt als een enorme SUV in de achteruitkijk spiegel verschijnt.
O shit de hellingproef achteruit,op een helling van zo'n 60 ° volgens mij.
1e poging, we glijden naar de auto voor me. 2e poging, idem dito. Bij de 3e poging geef ik een flinke dot gas bij het loslaten van de handrem en ja hoor we gaan omhoog richting SUV. Weg hier we gaan naar Catania, daar is zeker iets. Maar dan brengt de weg ons uiteindelijk toch naar Paterno, waar ik een hotel had gevonden in de Via Baratta.
Yvonne stapt elke 10 minuten uit om de weg te vragen en hele verhalen in het Italiaans aan te horen, waarvan ze de eerste paar zinnen onthoud, wat ons dus steeds een beetje verder brengt in deze drukke stad. Om een uur of 7 parkeren we op een pleintje en gaan lopend verder zoeken. Als we bij een barretje de weg vragen kijken ze ons vreemd aan. De via Baratta ligt hier achter.
Pfffff , eindelijk gevonden en aan het einde van de straat ligt het hotel waar gelukkig nog een kamertje voor ons vrij is.
Oké, gaan we via Riesi, da's erg zuidelijk, maar het is niet anders. Dan naar Barrafranca en steeds weer dat Caltanisetta.
Hoera Piazze Armerina wordt weer aangegeven, maar helaas alleen om te vertellen dat deze weg ernaartoe ook is afgesloten. Oke dan via Enna en ja hoor, eindelijk een weg naar de mozaieken die niet is afgesloten. En dan komen we aan bij de villa Romana del Casada om te ontdekken dat van de oorspronkelijk enorme villa vol kamers met prachtige mozaieken er maar een piepklein stukje open is. De rest van de villa word gerestaureerd. Wat een teleurstelling. En we hebben zo ons best gedaan. Wel hebben we tijdens de 6 uur durende tocht voor de oorspronkelijkd 100 km. een goed beeld gekregen van het Siciliaanse achterland, groen, vruchtbaar en lieflijk.
Het is tijd om richting de Etna te gaan. Over de autostrada naar Paterno, maar of de duvel ermee speelt, brengt het volgen van de borden ons terug op de snelweg, maar nu wel de verkeerde kant op. 20 km was het tot de volgende afrit.grrr. Goed dan maar in Centuripe naar een slaapplaats gezocht. Het begint al een beetje te duisteren. We klimmen achter een sliert auto's het dorp in. Op het dorosplein waar we hoopten iets te vinden is het stervens druk. Er is kennelijk iets aan de gang. We worden naar rechts gewezen,waar iemand geparkeerd staat. Moeten we achter haar parkeren? maar dan kan er niemand meer langs zoals blijkt als een enorme SUV in de achteruitkijk spiegel verschijnt.
O shit de hellingproef achteruit,op een helling van zo'n 60 ° volgens mij.
1e poging, we glijden naar de auto voor me. 2e poging, idem dito. Bij de 3e poging geef ik een flinke dot gas bij het loslaten van de handrem en ja hoor we gaan omhoog richting SUV. Weg hier we gaan naar Catania, daar is zeker iets. Maar dan brengt de weg ons uiteindelijk toch naar Paterno, waar ik een hotel had gevonden in de Via Baratta.
Yvonne stapt elke 10 minuten uit om de weg te vragen en hele verhalen in het Italiaans aan te horen, waarvan ze de eerste paar zinnen onthoud, wat ons dus steeds een beetje verder brengt in deze drukke stad. Om een uur of 7 parkeren we op een pleintje en gaan lopend verder zoeken. Als we bij een barretje de weg vragen kijken ze ons vreemd aan. De via Baratta ligt hier achter.
Pfffff , eindelijk gevonden en aan het einde van de straat ligt het hotel waar gelukkig nog een kamertje voor ons vrij is.
-
24 Maart 2012 - 20:44
Marijke:
Ik wordt al moe als ik die escapades lees, soms is met een auto reizen helemaal niet zo makkelijk en handig he? Maar alles hep se for en nadeel nietwaar?
Ik ontdekte ook wat verloren de mol, plasma en dinda woorden in je verslag, grappig.
Yvonne alweer thuis zeker?
Bon voyage sis -
25 Maart 2012 - 09:27
Conny:
Ja Marijke dat was raar. Netboekje wilde geen verbinding maken. Dus maar weer eens een verhaal op de telefoon ingetikt. Komt daar ineens een stuk uit mijn dagboekje tussen getoverd. Het is weg hoor en in het hostel in Syracusa waar ik nu zit werkt het wel. Hopelijk kan ik komende dagen wat tijd vrijmaken om de afgelopen dagen te beschrijven. Groetjes -
25 Maart 2012 - 12:06
Ammelieke:
helo daar...
je weet in je verhalen van een drol chocolade te maken... ik geniet -
25 Maart 2012 - 14:29
Conny:
nou eet smakelijk dan maar. Ik zal het nog eens proberen. -
25 Maart 2012 - 16:29
Simone R:
Hoi Conny
Als je kijkt bij de aantal dagen dat je nog wegblijft duurt het nog 281 dagen voordat je weer terugkomt, mocht je wel willen zeker????Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
