Hohe Salve, spookbeeld uit het verleden.

We beginnen de dag weer met bospad nr. 43 en hij is zo mooi en rustig dat ik hem nog een keer wil doen met de camera in de hand om een filmpje te maken. Lukt goed, maar levert wel een half bevroren hand op. Je moet wat over hebben voor de "kunst".
Dan naar de Hohe Salve, die als een eilandje boven de wolken uit steekt. Lekker thee drinken in de zon, die razendsnel afkoelt( de thee dan), want het is koud.
De buren uit het oosten van ons land, die zich er op slinkse wijze tussen hebben gefrommeld, zetten hun caravan aan het begin van het seizoen
in Hopfgarten en komen meerdere malen een paar weken skiëen. Een seizoenskaart in de voorverkoop is behoorlijk goedkoop vergeleken met een 6 dagen kaart. Maar Marijke en ik zijn het erover eens, 1x per seizoen is mooi genoeg.
We duiken via de rode 40 een dikke wolk in, zicht 0.00, sneuwconditie prima, maar blind glijden maakt onzeker. Zitten we nog wel op de piste? Welke kant moeten we op?
We zien een jongeman een pad opgaan, wij erachteraan, maar dat is zeker niet goed. Even later gaat een groepje rechtdoor, daar moeten we heen. Maar hoe gekeerd op dit smalle pad vanuit stilstand?
De techniek hiervoor ken ik theoretisch, Ik heb het ooit ook kunnen uitvoeren, maar nu durf ik het niet meer.
Marijke probeert te draaien, valt en blijft precies op de rand liggen. Oef, dat zou een flinke glijpartij zijn geweest. Ik doe de skies af en snel mijn zus te hulp.
Marijke krijgt het juiste gevoel de rest van de dag niet meer terug. Bij mij gaat het wisselend goed en wat minder.
We komen uit bij het Rigi topje en moeten om weer bij de lift naar de Hohe Salve uit te komen nogmaals de Stöckl nemen. Vanuit de lift zien we een heel regiment sneeuwpoppen bij de Simonshut. Dus op onze weg naar beneden zit een sneeuwpop modellen stop. Waanzinnig hoe een creatieve geest hier heeft huisgehouden in de sneeuw. Hele en halve poppen staan er uitgegraven langs het pad. Ze zijn allemaal verschillend. er staan zelfs een paar kleine dino's.
We glijden door naar de lift naar de Hohe Salve, voor een meegebrachte lunch op de top in de zon. Kinderen beklimmen voor onze neuzen de semi Mount Everest, terwijl ik met de camera op zelfontspanner een foto van ons maak.
De grond is, ondanks de matjes akelig koud, dus we vertrekken snel naar het 3-kanten-zicht-terras voor een hete thee.
We nemen de lift tot halverwege en zakken vandaar weer via het bospad af naar het dorp. Waar we de skies en schoenen in depot zetten, een geweldige vondst.
We doen de Spar aan voor wat boodschappen, drinken thee bij Gasthof Feldwebel, want Rossini is dicht op maandag en informeren en passant hier en daar naar kamer prijzen voor volgend jaar.
Om 1/2 4 zijn we terug in ons hotel en kunnen zo door naar de sauna.
Met 2 Nederlandse mannen hebben we de deal dat de sauna tegen een geringe extra betaling aan gaat als we daar alle 4 zin in hebben. En dat is dus elke dag.
De maaltijd is weer prima, waarna we 4 op een rij willen spelen, maar dat spelletje is rijp voor de vuilnisbak. Het scrable gisteren ging beter. In in de hoek van de open haard brandt een klein vuurtje, waarbij het goed lezen en socialiseren is.

geskied: 11 km
hoogtemeters: 2094
duur: 3 1/2 uur
liftkilometers: 7 km
aantal liften: 5