Gorontalo

Vanmorgen bij het ontbijt een praatje met Alex, de eigenaar en kleinzoon van de vroegere havenmeester, wiens huis dit is. Hij is 71 en spreekt fantastisch Nederlands. Hij vindt het maar niets dat ik niet naar de Togean Islands ga, of de korte oversteek naar centraal Sulawesi  neem. Tot hij hoort dat ik met de TilungKabila ga.  Kennelijk een enorm schip van Pelni, de   maatschappij. Het schip doet deze route 2x per maand en ik zit er op. Niet zoals gisteren aangekondigd 2 dagen, maar anderhalf. Ik wil Centraal Sulawesi niet helemaal overslaan en het schip komt om 02.00 uur in Kendari aan. Op die tijd kom ik liever niet aan.
Vanmorgen met een bentor (becak met motor) naar een hotspring 20 km verderop. De wandeling naar de waterval via het beton van 3 km. laat ik zitten als ik zie hoe weinig water er in het riviertje naar  beneden komt. Koud, warm, heet, de drie keuzes die er zijn. Het ruikt weer niet naar zwavel.
Mijn eerste indruk is weer, vergane glorie, maar dat is niet waar. Het is gewoon ontzettend rustig en in het eerste bad  met kinderspeeltuig is geen water, door de droogte en daar kan een enkele regenbui nog niet zoveel aan veranderen.
Lekker gezwommen, maar toen had de bentor van Gianny een lekke band. Iemand biedt aan me weg te brengen. Ben je gek, we lopen naar een reparateur en rijden samen terug.
's Avonds een andere bentor naar het Portugese fort, drie torenachtige dingen en een trap van 350 treden. De zon gaat weer schuil achter een wolkendek en het begin te regenen, dus op de zonsondergang wacht ik maar niet.
Nu ik in afwachting van mijn vertrek naar de haven zit te schrijven komt er pas echt een tropische  bui naar beneden.  Maar eerst nog even een gado gado eten een restaurant dat Alex me net heeft aangeraden.
De komende 2 dagen dus geen berichten van deze kant.
Groetjes.