Grand bazaar

De grote bazaar is in de vroege ochtend nog lekker rustig. De ijzondere bouw en schilderwerk heb ik dus goed kunnen zien. Bij een van de vele koffietentjes een colaatje en verder dwalen door dit doolhof, hoewel de bewegwijzering prima is geregeld.
Vooral rondom de bazaar heb je achter de winkeltjes nog de oude binnenplaatsen, waar mensen overigens ook hun handeltjes drijven. Oude trappen met betegelde muren, droogstaande waterbasins. En ja hoor al snel stuit ik op een wagen volgeladen met abrikozen uit Malatya.
De winkels vol lampen trekken mij aan en bij de winkels met sjaals en die met lederwaren wordt er aan mij getrokken. Zonder al te veel resultaat trouwens.
Ik spring op een tram naar Kabataş om een hopon hop off boot voor de Bosporus te halen, maar daar ben ik helaas te laat voor. De boot naar de Prinsen eilanden haal ik net wel, staat ook nog op de wensenlijst , dus hup in de laatste minuut een ticket gekocht en de boot op gespurt . Uurtje varen op de zee van Marmara is heerlijk met dit weer.
Ik ga eraf op het eerste eiland dat we aandoen, loop de heuvel op naar een Grieks orthodox klooster dat er pico bello bijstaat. De middelbare school kan zo beginnen, ze zijn er klaar voor. Alleen jammer dat er geen kinderen voor zijn.
Het eiland is wel praktisch autovrij, maar dat wil niet zeggen dat je veilig rond kunt kopen. Om de haverklap klinkt daar het geklingel van de paardenkoets en als je leven je lief is spring met gepaste haast opzij.
Dan richting de zee, strand kun je het niet noemen en bijna elke meter aan zee is privé gebied. TL 5,- betalen om de zee te voelen. Nou ben ik onvoorbereid vertrokken en heb ik niets bij om te zwemmen. Lekker in een hangmat liggen lezen is ook niet verkeerd.
Tussen Kabataş en Besiktaş loopt een wandepromenade langs de weg en er wordt druk gebruik van gemaakt. Pizza, vegetarisch deze keer en dan zoek ik het hostel maar weer op om op het dakterras de administratie te gaan doen.
https://www.dropbox.com/sh/yws539v6kxdolzj/AAAWUmXxZV36x0ailpZyszH0a?dl=0