De Cendere brug over de Kahta rivier in Adiyaman

2 Dagen veel natuur, beetje cultuur en geen Internet. Even afkicken, ook wel eens goed. Standaard 's Avonds foto's uitzoeken heb ik er wel ingehouden, maar een stukje schrijven is erbij ingeschoten. Daarom ga ik er nu op de dag dat ik weer naar het stadse leven vertrek, in de schaduw, met uitzicht op de 1800 jaar oude brug even voor zitten.
Veel gezwommen, nou ja in het water gelegen.
Om bij een zwembaar stukje te komen moet je eerst een eindje de kloof in lopen over de droge rivierbedding, op ondiepe stukken over de glibberige stenen tegen de stroom in op de been zien te blijven, een meter of wat heel hard tegen de stroom in naar de overkant zwemmen. En dan is er een plekje waar de stroming niet komt en je zonder gevaar meegesleurd te worden, kunt ronddobberen.
Maar ja, die stroming is ook leuk om in te spelen, dus als ik een rots zie waar ik af kan duiken, zo de diepere stroom in............ te verleidelijk.
Dat is leuk, doe mij nog maar een keer of tien.
Als er een groepje jongens komt zwemmen, moeten wij er maar weer eens vandoor. Tsja vrouw hè, dus eigenlijk not done.
De kloofwanden zitten vol grotten, die heel lang geleden werden bewoond. Het is prachtig de hele kloof door te lopen. Daarbij moet de stroom een aantal keren worden overgestoken. Dat is de soms zo zwaar, dat ik het niet red zonder de helpende hand van Omar om op de been te blijven.
Verder houd ik me onledig met van alle kanten fotograferen van de brug. Of vanaf de brug. Er gebeurt namelijk nogal wat in de rivierbedding. Auto's, motoren en kinderen worden gewassen, avondmaaltjes worden bij elkaar gevist, barbecue's worden gehouden en er wordt natuurlijk heel veel gewoon in de schaduw gezeten, of met de voetjes in het water.
Er woont een zigeunerfamilie in de schaduw van de nieuwe brug, 2 gezinnen en een oma. Daar drink ik thee als ze me uitnodigen terwijl ik de koeien, die ook onder de brug huizen fotografeer. Later zwem ik met de zigeunerkinderen in een ander stukje rivier. Een uitnodiging om te blijven eten sla ik af.
Als ik 's Avonds met Omar mijn foto's zit te bekijken, blijkt de herderin zijn tante te zijn. Alle koeien uit het dorp worden bij toerbeurt door iemand meegenomen voor de dag. In de rivierbedding is bar weinig te eten, maar schaduw is bij deze temperaturen ook niet te versmaden.
--- Hoe gaat het trouwens met jullie hittegolf?---
Voor dag 2 had ik een wandeling gepland, maar het is echt te heet. Dan maar met de auto naar wat oudheden in de buurt. Door natuur met schitterende uitzichten natuurlijk. ''s Middags vraag ik of Mustafa, het 11 jarige neefje van Omar, dat hem in de vakantie helpt al eens naar de KarakuşTumulus is geweest. Hij kijkt ontzettend blij dat ie mee mag. Sowieso een erg tevreden en geduldig jongetje. Hij wil schoenen kopen, maar als we in Kahta terecht komen onderweg naar het stuwmeer, geeft hij geen kik.
En dan komen een man een vrouw en een jongetje een winkel binnen. Aan wie gaan ze dan de schoenen laten zien en alle voordelen aanprijzen? Ho nou... toeschouwer!!!!!
Al met al heerlijke dagen geweest, maar tijd om verder te gaan.

Foto's dag 1
https://www.dropbox.com/sh/ydjvdtpsk715ne4/AABif-Bo13-deAANfwPFoz-wa?dl=0

Foto's dag 2 komen morgen