Met de dolmuş naar Harran

Het station voor de stadsbussen en dolmuşes ligt praktisch bij mijn hotel om de hoek, dat heb ik goed uitgezocht. Daar zou, volgens de berichten de dolmuş naar Harran moeten vertrekken. Dat doet ie natuurlijk niet. Bij het loket verwijzen ze me naar een benzinestation een stukje verderop, daar gaat hij. Oké , dat gebeurt vaker.
Na een tijdje wachten in de brandende zon, zegt een man dat ik hier niet goed sta. Ik heb veel meer kans als ik bij een halte aan de weg naar Harran ga wachten. ( dat is tenminste wat ik denk dat hij zegt. ) Klinkt ook plausibel. Hij stapt dus met me in een stadsbus en zet me bij de goede halte af. Hij geeft, nadat ik nee heb gezegd op zijn voorstel om met me mee te gaan naar Harran, een man die daar zit opdracht om te zorgen dat ik in de juiste bus terecht kom en die kwijt zich prima van deze taak.
Na een uurtje rijden door het vlakke land, waar door een uitstekend irrigatiesysteem de woestijn heeft plaatsgemaakt voor landbouw, staat Haldun bij de eindhalte. Hij spreekt me in het Engels aan( ik had al besloten een gids te nemen) dus als hij zegt dat we op de motor kunnen, weet ik jij bent de juiste. YEH.
Maar waarom naar Harran?
Het is een van de oudste, continue bewoonde plaatsen op aarde. Het wordt al genoemd in het bijbelboek Genesis en zijn beroemdste inwoner was Abraham, die er in 1900 voor Christus een paar jaar heeft gewoond.
Dat is maar een weetje en voor mij natuurlijk helemaal geen reden om hier helemaal heen te gaan. Dat zijn de beehive huizen wel. Komen nergens in Turkije meer voor en de oudsten van 200 jaar oud hebben de 300 jarigen vervangen . Er wordt niet meer in gewoond. Ze worden gebruikt voor dieren en als museum. Er worden nieuwe gebouwd die ooit dienst moeten gaan doen als hotel. Ik heb hun soortgenoten gezien in het noorden van Syrië, dat hier 18 km. vandaan ligt. Maar of die er nog zijn?
We kunnen naar de grens rijden, maar daar zie ik toch echt het nut niet van. Ik ga liever naar de manmade grot 20 km verderop. Uitgehakt voor het bouwen van kastelen en stadsmuren enzo. Deze is gigantisch, de heuvel is gewoon finaal uitgehold met hier en daar een pilaar om de boel overeind te houden. Ik vind natuurlijke grotten toch een stuk mooier, maar indrukwekkend is het wel.
6 km verder bezoeken we de restanten van een karavanserai uit de tijd van de zijderoute. Ook deze wordt gebruikt als stal. De huizen eromheen zijn basaal, ik mis de schotels maar er staat wel een grote airco op het dak. En geloof me dat is nodig zelfs de wind die we op de motor vangen is warm.
Ik heb geen zin nog 30 km. verder te rijden naar nog 2 belangrijke plaatsen. We rijden weer door de katoenvelden terug.