Mingun
Blijf op de hoogte en volg Conny
30 September 2013 | Myanmar, Mandalay
We gaan met de ferry naar Mingun. Uurtje heen en in de helft van de tijd terug. We zijn extra vroeg om het leven en werken op de kade te zien. De blubberzooi houdt ons adequaat tegen. Boot nummer 1 is voor ons, de eerste 13 personen. Er kunnen makkelijk meer mensen op, maar zo heeft Pietje ook wat. De loopplank wordt uitgelegd en ernaast staan 2 mensen met een bamboe paal, de handrail. Je moet er maar opkomen. Ook hier weer tempels en pagodes wat de klok slaat, maar toch allemaal weer net even anders dan degene die we al gezien hebben. Wij vinden het allemaal heel bijzonder, maar hier hangen ze er gewoon de was op te drogen.
We hebben flink moeten zoeken naar het bejaarden tehuis dat een rijke boeddhistische dame ooit is begonnen. Hier wonen 66 ouderen zonder familie in grote zalen. Ieder heeft een bed, een kastje en rondom wat ruimte om spullen op te hangen. Een vrouw laat ons een zaal met 11 dames zien, waar we met veel enthousiasme worden ontvangen. Een dametje van geringe lengte was onder de indruk van de 1.80 m. lange Irene. Foto. De oudste dame is 95 en goed bij de pinken. Een dame begint aan mijn rok te trekken. Moet hij langer? Nee, ze vindt hem mooi. Nadat we een donatie in de daarvoor bestemde box hebben gegooid willen we vertrekken, maar dat gaat zomaar niet. Ook even bij de mannen kijken graag. Zij voelen zich tekort gedaan. Daar slapen maar liefst 20 man op een zaal, maar ze zijn blij met het onderdak en nu even met het gezelschap uit Nederland.
Eenmaal terug in de stad blijken de banken voortijdig gesloten i.v.m. een feestdag morgen. Gelukkig is er nog 1 geld wisselkantoor open. Daarvoor moeten we nog wel even de halve stad door naar een moderne shopping mall. Kunnen we die ook even checken.
We hebben flink moeten zoeken naar het bejaarden tehuis dat een rijke boeddhistische dame ooit is begonnen. Hier wonen 66 ouderen zonder familie in grote zalen. Ieder heeft een bed, een kastje en rondom wat ruimte om spullen op te hangen. Een vrouw laat ons een zaal met 11 dames zien, waar we met veel enthousiasme worden ontvangen. Een dametje van geringe lengte was onder de indruk van de 1.80 m. lange Irene. Foto. De oudste dame is 95 en goed bij de pinken. Een dame begint aan mijn rok te trekken. Moet hij langer? Nee, ze vindt hem mooi. Nadat we een donatie in de daarvoor bestemde box hebben gegooid willen we vertrekken, maar dat gaat zomaar niet. Ook even bij de mannen kijken graag. Zij voelen zich tekort gedaan. Daar slapen maar liefst 20 man op een zaal, maar ze zijn blij met het onderdak en nu even met het gezelschap uit Nederland.
Eenmaal terug in de stad blijken de banken voortijdig gesloten i.v.m. een feestdag morgen. Gelukkig is er nog 1 geld wisselkantoor open. Daarvoor moeten we nog wel even de halve stad door naar een moderne shopping mall. Kunnen we die ook even checken.
-
02 Oktober 2013 - 21:35
Ans:
Hoi Conny,
ik doe even de ogen dicht en waan me in het verre oosten, heerlijk weer zo'n reis mee te lezen, geniet nog lekker en groetjes aan Irene! Doei Ans. -
03 Oktober 2013 - 10:39
Marijke:
Hoi zus, jij in het verre Myanmar, ik in het iets nabijere Frankrijk. Gisteren met mooi weer aangekomen. Nu regent het. Toch straks even wandelen. Maar pagodes en tempels zal ik niet zien. Wel heuvels en mini gehuchtjes in typisch Dordogne sfeer.
Groet -
03 Oktober 2013 - 11:27
Conny Verdult:
Hoi zus veel plezier in Frankrijk en doe Louise de groeten. -
11 Oktober 2013 - 02:44
Emilie:
Van privacy in instellingen hebben ze dus nog niet gehoord!! Dat was hier 50 jaar gelden ook zo. Ik hoop van harte dat het daar ook eens veranderen gaat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
