met de vlam in de pijp naar Hoi An

Stress, stress, stress.
Alles moet zodanig in de tassen dat het netjes en in balans achter op de motor past. Ik zie het al voor me dat die motor straks steigert als dat gele monster er op wordt gelegd, maar dat valt mee. Sterker nog, het zit als een huis en levert een prima rugsteun op.
Di en Nhat( zeg Njet) zetten ons de helmen op, we schuiven op onze plaatsen en de rit kan beginnen.
Over de 1A racen we naar Cau Hai. Dit vissersdorpje is onze eerste toeristische stop. Aan de overkant van een kanaaltje loopt een hele motorclub sight te seëen. Wij schieten wat plaatjes van de enorme hoeveelheden netten en fuiken die hier op de wal en in de boten liggen en klimmen weer op onze plaatsen.
Volgende stop Elephant Falls. Om deze te bereiken verwisselen we de snelweg voor een slechte weg langs een paar huizen, waar we bijna een klein mannetje aanrijden dat achter zijn ouders vandaan het pad op rent. Met een hartgrondig "shit", weet Di de motor op een paar centimeter van het jongetje stil te zetten. Het kind kijkt verbaast op en loopt lachend verder.
De waterval zelf is niet spectaculair en is vervuild door ladingen blauwe zeilen en lege houten hokjes, waar in het seizoen zaken kunnen worden gedaan. In de waterval staat een rots van een olifant. Vroeger leefden hier olifanten, maar die veelvraten zijn verplaatst naar een natuurgebied op de grens met Laos.
Terug naar de snelweg en over de beroemde wolkenpas. Een bergweg waar vroeger veel ongelukken gebeurde, maar die nu aardig rustig is door dat er sinds 2005 een tunnel door de berg loopt.
Een goede brede weg door bossen, met soms beneden zicht op wat baaien.
Door Danang, een moderne stad met moderne hoogbouw en bruggen, om via een brede, kilometerslange boulevard met alleen hotels en eettentjes uit te komen bij China Beach, fotostop! Maar wat moeten we hier kieken?
De pinguinvuilnisbak dan maar.
Om 2 uur zetten de mannen ons af bij ons hotel. Hoa Binh, Wat hebben we dat weer goed uitgekozen, helemaal tevreden.
Aan de overkant fietsjes huren en hoppa voor de 5 km naar het strand. Het duurt niet lang of ik begin te klagen over een zwaaiende trapper en knal, daar ligt ie op de grond. Blij met al die knutselaars, want zo snel als hij stuk was, was hij ook weer gemaakt en konden we de tocht vootzetten.
Even een strandvakantie met hoge golven om in te spelen.