naar Bac Ha en de markt in Can Cau
Door: Conny
Blijf op de hoogte en volg Conny
17 November 2012 | Vietnam, Bắc Hà
Volgens mij werkt de video niet goed, althans hier op mijn netbookje
Om 1/4 over 4 klinkt het; Lao Cai, Lao Cai. Oh shit ik moet eruit. Wakker worden, spullen losmaken, rugzak opbinden en me achterstevoren met reuzen passen op het natte perron laten zakken.
Voor het station staat een heel regiment busjes, allemaal met bestemming SaPa. En ik moet zonodig naar Bac Ha. Een jongeman brengt me naar een busstation verderop. Wacht hier, om 05.15 uur gaat er een bus, mijn broer is de chauffeur.
Bus gaat open, bijrijder stapelt de bagage op, Hmong stel stapt in en ik erachteraan. Daar is de jongen, met een man, "mijn broer"zegt hij.
"betalen "zegt de man. "Hoeveel?""300.000 VND" Ik begin te lachen, da's natuurlijk veel te duur, maar hij weet van geen wijken. En we komen uit op 250.000 VND, wat gewoon veel te veel is., maar wat doe je. Het is 5 uur in de morgen. Ik betaal en de man verdwijnt.
Shit, 7 weken in Vietnam en me nu laten oplichten. Die man is er natuurlijk vandoor en straks komt de chauffeur die inmiddels is ingestapt ook nog eens om geld vragen.
Maar gelukkig hij komt terug met een ander slachtoffer, van wie hij maar liefst een miljoen vroeg. We zijn uiteindelijk met 5 toeristen, waarvan 2 kinderen en hebben allemaal teveel, maar in ieder geval hetzelfde betaald. De locals zien we later 70.000 betalen .
Even zuchten, verlies nemen en genieten van de trip door het berglandschap. Het is mooi, groen, nat. er groeien bananen, rijst, papajas, suikerriet, thee en ongetwijfeld andere niet bekende vruchten e.d.
Mistflarden bedekken de bergtoppen. Om 1/2 8 zijn we in Bac Ha. Allemaal met één doel, De zondagmarkt bezoeken voor de toeristen hordes.
Maar we besluiten met elkaar met een minibusje naar de zaterdag markt in Can Cau te gaan. Die is authentieker, minder toeristen, maar ze kriijgen het evengoed voor elkaar steeds op mijn foto's te verschijnen.
De mensen van de verschillende stammen komen hier hun boodschappen doen, maar om daar te komen, moeten we over een weg die verdacht veel herinneringen oproept aan een bepaalde bergweg in Nepal. Er wordt aan gewerkt, maar nu is het één blubberbaan.
De markt is leuk, iedereen gaat zoveel mogelijk zijn eigen gang. Ik koop wat bananen en pinda's, maar de prachtig gekleurde kleding hoef ik niet. Beneden is de buffel markt. De laatste 10 km van de terugweg doe ik lopend. Eerst samen met Hikalu (Japanse), maar ze krijgt een blaar en stapt achterop een brommer.
Het weer is gelukkig ook wat opgeklaard en minder koud.
Om 1/4 over 4 klinkt het; Lao Cai, Lao Cai. Oh shit ik moet eruit. Wakker worden, spullen losmaken, rugzak opbinden en me achterstevoren met reuzen passen op het natte perron laten zakken.
Voor het station staat een heel regiment busjes, allemaal met bestemming SaPa. En ik moet zonodig naar Bac Ha. Een jongeman brengt me naar een busstation verderop. Wacht hier, om 05.15 uur gaat er een bus, mijn broer is de chauffeur.
Bus gaat open, bijrijder stapelt de bagage op, Hmong stel stapt in en ik erachteraan. Daar is de jongen, met een man, "mijn broer"zegt hij.
"betalen "zegt de man. "Hoeveel?""300.000 VND" Ik begin te lachen, da's natuurlijk veel te duur, maar hij weet van geen wijken. En we komen uit op 250.000 VND, wat gewoon veel te veel is., maar wat doe je. Het is 5 uur in de morgen. Ik betaal en de man verdwijnt.
Shit, 7 weken in Vietnam en me nu laten oplichten. Die man is er natuurlijk vandoor en straks komt de chauffeur die inmiddels is ingestapt ook nog eens om geld vragen.
Maar gelukkig hij komt terug met een ander slachtoffer, van wie hij maar liefst een miljoen vroeg. We zijn uiteindelijk met 5 toeristen, waarvan 2 kinderen en hebben allemaal teveel, maar in ieder geval hetzelfde betaald. De locals zien we later 70.000 betalen .
Even zuchten, verlies nemen en genieten van de trip door het berglandschap. Het is mooi, groen, nat. er groeien bananen, rijst, papajas, suikerriet, thee en ongetwijfeld andere niet bekende vruchten e.d.
Mistflarden bedekken de bergtoppen. Om 1/2 8 zijn we in Bac Ha. Allemaal met één doel, De zondagmarkt bezoeken voor de toeristen hordes.
Maar we besluiten met elkaar met een minibusje naar de zaterdag markt in Can Cau te gaan. Die is authentieker, minder toeristen, maar ze kriijgen het evengoed voor elkaar steeds op mijn foto's te verschijnen.
De mensen van de verschillende stammen komen hier hun boodschappen doen, maar om daar te komen, moeten we over een weg die verdacht veel herinneringen oproept aan een bepaalde bergweg in Nepal. Er wordt aan gewerkt, maar nu is het één blubberbaan.
De markt is leuk, iedereen gaat zoveel mogelijk zijn eigen gang. Ik koop wat bananen en pinda's, maar de prachtig gekleurde kleding hoef ik niet. Beneden is de buffel markt. De laatste 10 km van de terugweg doe ik lopend. Eerst samen met Hikalu (Japanse), maar ze krijgt een blaar en stapt achterop een brommer.
Het weer is gelukkig ook wat opgeklaard en minder koud.
-
18 November 2012 - 13:16
Emilie:
Wat een mooie en kleurrijke vrouwen, prachtig!! (Maar kom a.j.b niet in zo'n outfit op het nieuwjaarsbal).
W.b.t de video's, ik kan de meesten voor de helft zien, daarna lopen ze vast.
Veel plezier de laatste dagen. E -
18 November 2012 - 13:19
Emilie:
Filmpje van deze dag wel kunnen zien. Mooie muziek er ook onder! -
18 November 2012 - 15:13
Astrid:
Hey Conny
Dat gebeurd je toch niet zo snel maar ja s..t happens en zeker als je op dat tijdstip van de dag toch graag ergens heen wilt En daar maken ze knap misbruik van. de kleuren daar geweldig om te zien dat maakt het een stuk vrolijker. en wat zullen ze er een werk aan hebben. geniet van je dagen groetjes
Astrid -
18 November 2012 - 15:25
Lia:
Hay Conny,
Ik blijf je nu volgen. Mooie foto's, maar de video's wil maar niet lukken.
Kus je zus. -
18 November 2012 - 18:29
Irene:
Hmmm, is het zo lang goed gegaan qua oplichten, nou ja, wat je zegt: verlies nemen en toch maar genieten van alles. Gelukkig pas je ook je plannen nog weer aan aan wat er op je pad komt, plan B kan altijd nog!
Mijn computer heeft sowieso moeite met de videootjes, soms zelfs met de foto's, zucht, ik geef gewoon de site van waarbenjij.nu de schuld.
Nog heel veel plezier maken hoor, groetjes van Irene -
18 November 2012 - 21:45
Ans Zonneveld:
Hoi Conny,
Wat een mooie verhalen heb je geschreven, we hebben er van noten, geniet nog lekker na en een
voorspoedige reis terug. Vietnam blijft op mijn verlanglijstje staan, groeten Ans.
Ik begreep een paar verslagen terug dat het er bijna op zat maar er zijn nog veel meer mooie dagen met verhalen van je reis, wat een prachtige verslagen maak je, we genieten er van hoor en dat oplichten................is wereldwijd, ook voor ervaren globetrotters! Groetjes Ans.
-
19 November 2012 - 09:44
Agnes:
Wat een prachtige foto's weer. Het eerste filmpje ging goed, de rest minder. Ik ben eind van de maand naar Hamburg, hoop je daarna weer te zien. Groetjes Agnes -
19 November 2012 - 10:34
Marijke:
Zussie, blijft maar lekker gaan met je he? Och keertje opgelicht worden hoort erbij. Gebeurt in ons leven op verschillende niveaus dagelijks nietwaar? Of klink ik nu te cynisch terwijl ik dat juist helemáál niet ben ? Enfin, jij nog lekker even doorgaan tot je woensdag weer op Nederlandse bodem staat. See you soon. -
19 November 2012 - 13:28
Jolene:
Ohhhhhh lijkt me huist fantastisch als je in zo'n prachtig pak bij ons binnenstapt, bijvoorbeeld tweede kerstdag om maa een dwarsstraat te noemen:)))
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
