Pantalica

Ik ga weer met Heiko op stap. We rijden met 2 125 cc scooters naar Pantalica.
Een bergweg op een scooter is weer eens iets anders dan met een auto.
Het gaat natuurlijk zo nu en dan fout, maar we komen er, na geslinger met prachtige uitzichten. het plan: een wandeling door deze reserva naturale. Krijtrotsen met gaten die vroeger grotendeels als begraafplaatsen werden gebruikt en enorme grotten.
We krijgen een kaart, waar het rondje op staat, waarvan ik een beschrijving heb in een wandelboekje.
Eerst naar een grot met vleermuizen, hoewel ik dat bijna opgeef, zo steil en slecht is het pad erheen, maar Heiko helpt hier en daar een handje.
Terug op de wandeling dalen we af in de kloof, maar waar zijn de stapstenen waarover we naar de overkant van het riviertje kunnen komen? Een internationale groep is aan het badderen, zij zeggen dat het mogelijk is, dus wij zoeken even verder en komen aan de overkant, waarna een duidelijk pad omhoog gaat.
Over een weg naar het punt waar een pad ons weer omlaag naar de Anapo rivier brengt.Over een oud spoorwegtraject, door een tunnel belanden we in het paradijs. Heiko pikt wat sinaasappels in een boomgaard aan de overkant van dit riviertje. Verderop nogmaals zoeken naar een weg over de rivier. Blootsvoets deze keer en dan via een prachtig pad omhoog naar het begin van de wandeling. Ook de groep is op zoek naar een oversteek en nu kunnen we hen helpen.
Het is nogal laat geworden en ik wil niet in het donker rijden, dus in plaats van een omweg over bergwegen, blazen we met de vlam in de pijp over de SS114 met 80/90 km per uur terug naar Siracusa. Maar wat een wind vang je zo.