Tempels en Senggigi

Ons gezelschap is vandaag uitgebreid met Rita,  een Belgische dame van 71, die in haar eentje 2 maanden Indonesië bereist.
Het plan is 2 tempels in de wijk Ampenan, een Chinese en een Balinese en dan een Chinese begraafplaats, waar je de rijkdom van de mensen kunt aflezen aan hun praalgraven. En het is inderdaad indrukwekkend hoe groot en mooi gedecoreerd de meeste graven zijn. Een kerkhof als deze hebben we geen van drieën eerder gezien.
Gelukkig wordt er aan de randen van het immense terrein gewoon geleefd, zodat daar teilen water op een graf staan, de was tussen de graven hangt en kinderen ertussendoor lopen te vliegeren. Live goes on.
Het leukst is natuurlijk de wandeling door de wijk bij  de zee, waar men druk in de weer is met vis, boten en netten. We trekken de nodige bekijks en iedereen begroet ons even vriendelijk.
Na de lunch blijven we iets langer zitten,  omdat we worden getrakteerd op een tropische regenbui. Rita gaat naar het hotel voor een siësta en Irene en ik hebben een nieuw plan en nemen een bemo naar het toeristische  Senggigi.
We winkelen,  drinken koffie, zijn blij dat we hier niet overnachten, lopen naar een tempel, schuilen voor de regen met een veel te duur biertje bij Alberto aan het het strand en zijn tegen zonsondergang bij de Pura Batu Bolong, een tempel op een rotspunt aan het strand. Een perfecte locatie  dus om pittoresk te zijn.
Als een bemo terug naar Mataram op zich laat wachten, nemen we een lift aan van iemand die stopt en ons voor een schappelijk bedrag  bij de Mataram Mall afzet. Heerlijk gegeten bij een mobiele warung vlak bij het hotel.

https://www.dropbox.com/sh/jb8e0agcpqyrtr2/AAAKoVv-UNwFbWPoiYPQOYd2a?dl=0