Ruteng , veel kerken en Ruteng Pu'u
Blijf op de hoogte en volg Conny
01 Oktober 2015 | Indonesië, Ruteng
We vragen bij de receptie of ze kunnen regelen dat er 2 brommers komen om ons naar het traditionele Ruteng Pu'u te brengen. Ja hoor dat kan en vervolgens gebeurt er zo te zien niets. Ik ga buiten maar eens wat foto's maken. Na een minuut of 10 komt de receptioniste met het voorstel, dat de hotelbus ons er gratis heen brengt. Dat vinden wij natuurlijk goed.
Er staan 2 traditionele huizen, waar we na het inschrijven en het betalen van de donatie bij eentje binnen mogen kijken. Ze zijn groot, rond en hebben een grasdak. De daken van de andere huizen zijn van golfplaten. Ik val bijna van het keiendijkje, waarmee je dan al gauw de lachers op je hand hebt en het ijs is gebroken.
De wandeling terug wordt al snel onderbroken door een koffiebezoekje in een mooi huis, waar we door de vrouw des huizes worden uitgenodigd. Graag natuurlijk al is hij mierzoet. Ik zie allerlei gehaakte kleedjes liggen, denk ' gezamelijke interesse' en haal mijn gehaakte flessenhouder en telefoon tasje tevoorschijn. Na een wat moeizaam gesprek in het Nederlands, Engels en Indonesisch gaan we weer verder.
Dan drie kerken, de splinternieuwe, enorme Vitalis kerk, dan de stenen Kathedraal en vervolgens een die ze ook Kathedraal noemen waar we niet in kunnen, de mis is nog bezig.
Dan een zoektocht naar een lunch. In een leuk tentje wordt de serveerster erg zenuwachtig van ons, nee een menu hebben ze niet. Ik werp een blik in de keuken en zie alleen een enorme pan kippenpoten. Dag, we zoeken verder. Aan de overkant een rumah makan met Engelse ondertiteling. Dat gaat hem worden. Hier worden we in eerste instantie serieus genegeerd, maar uiteindelijk komen ze de bestelling opnemen. Ik denk een veilige keus te hebben gemaakt, vegetable fried noodles , oftewel noodles met groenten.
Als mijn bord verschijnt zit hij vol stukjes kip en garnalen. Ik besluit de kip en garnalen bij Irene op het bord te gooien en de rest gewoon op te eten. Tot ik bij de noodles kom die niet gaar zijn. Dat wordt te gek. Ik ga klagen. Dat valt nog niet mee. Ik wil zeggen - niet en wijs gaar aan in mijn taalgids. Inmiddels lijkt het met behulp van een Engels sprekende klant ook duidelijk dat ik vegetariër ben. Irene eet haar bordje leeg.
Dan komt mijn eten, de kip zit er nog in en ze dachten kennelijk dat ik de noodles niet gaar wilde, want er ligt nu een dikke plak keiharde noodles in het midden, zo uit het pakje. Lekker hoor........
Nieuw toeristen recept.
De zoektocht naar een paar brommerrijders die ons de 17 km. naar Cancar kunnen rijden levert Tadaus en Nicolaus op.
Daar hebben ze de rijstvelden neergelegd in de vorm van spinnenwebben. Het is helemaal wat we ervan verwachten. Eindje rijden, stukje klimmen, fotootjes maken en weer terug.
En dan voor de tweede keer op 1 dag vind ik kip in mijn groentenschotel. Ik heb het gezegd en geschreven. Er bestaat een woord voor vegetariër, maar het concept als zodanig is in Ruteng nog onbekend. Toen ze de kip eruit hadden gevist, heb ik lekker gegeten hoor.
https://www.dropbox.com/sh/5kaez16zm9vjy0m/AACsjKLmIqQo4A3I876bbjfSa?dl=0
-
03 Oktober 2015 - 08:24
Ammelieke:
Ik zie dit hele verhaal kompleet voor me....en gniffel bij je zoektocht naar eten.
Nog patronen kunnen uitwisselen met je haakgenootje?
-
03 Oktober 2015 - 18:25
Simone R:
Hoi dames, eindelijk weer wat bij gelezen. Julie beleven zoveel dat je zo achter raakt met lezen. Zou wel een mooi gezicht zijn de rijstvelden in spinnenweb vormen. Gewone rijstvelden zijn al prachtig. Heb je geen buurman en buurman achter gelaten? Weer eens wat anders dan de kleedjes. Het eten valt je nog niet mee denk ik. Volgende keer zelf maar een gasbrandertje mee.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley