24 november naar Mérida

Campeche heeft zich na de slechte eerste indruk goed gerevancheerd, het was een leuk plaatsje

Over de snelweg naar Mérida, pontificaal voorin, in een luxe bus door vlak, groen landschap met hier en daar ' n heuveltje. Daar valt niets spannends van te maken,

Mérida verwelkomd ons met open armen. Hostel Casa Nico komt uit de lucht gevallen. Grote kamer, 2 enorme bedden, zwembadje en ontbijt inclusief, voor minder dan de helft van wat we verwachten. Wij blij, gastvrouw ook.
Het stratenplan is net zo simpel als in Campèche, Even nummers van Noord naar zuid en de oneven straten lopen oost- west. Geen gedoe met niet uit te spreken straatnamen en verdwalen is heel moeilijk.
De jongeman bij het toeristenburo spreekt Engels en is uitermate behulpzaam. En wij alweer blij, want alles wat we vanuit Mérida willen doen is per openbaar vervoer mogelijk. Geen georganiseerde tripjes en geen auto huren.
De rest van de middag is voor de gebouwen rondom het centrale plein. Een paleis vol muurschildering vertelt ons de geschiedenis van Yucatan.
De kathedraal is eenvoudig ingericht met enkele bijzondere stijldingetjes. Zo is er ' n enorme vlag gedrapeerd in een nis met Mariabeeld en is de Kruiswegstatie zeer strak vormgegeven. Het gebouw met zijn zuilen, bogen en cascadeplafonds maakt wel indruk.
Alle gebouwen / paleizen rond het plein hebben bestemmingen die maken dat je er (soms deels) in kunt.
we vinden rond borreltijd een restaurant met piepkleine balkonnetjes en zijn zo getuige van het strijken van de vlag. Althans, we horen een fanfare en zien 6 militairen met de vlag tussen zich in het gemeentehuis in marcheren.
's Avonds een druk bezochte traditionele dansvoorstelling voor het theater en de dag is weer goed gevuld.