gelukkig, het werkt weer.
Door: Conny
Blijf op de hoogte en volg Conny
03 November 2012 | Vietnam, Pleiku
Dit wordt alweer de zesde dag achter op de motor. Te overbruggen afstand 200 km. Dat klinkt als eitje, uurtje of 3 a 4 voor je op een terras kan zitten. Maar wij zijn er toch mooi van 8 tot 1/2 5 zoet mee.
We laten ons natuurlijk afleiden door een plantage met zwarte pepers, een paddenstoelenkwekerij,een pagode, een kerk, een koffietent waar grote foto's van de Keukenhof hangen en een rubberplantage waar het werk gedaan is en de jongens in afwachting van de vrachtauto's een partijtje volleyballen en wij een beker suikerrietsap drinken.
Maar ook het slechte wegdek op veel plaatsen en de medeweggebruikers zorgen voor veel vertraging. Verder wordt ik af en toe van de motor afgezet om een stukje te lopen. Dat tot vermaak, want het valt op als zo'n grote blanke vrouw groetend en zwaaiend langs je huis loopt. En ik moet wel, want niet terug groeten is onbeleefd.
In Pleiku vraag ik Binh voor de avond vrijaf. Ik wil gewoon een beetje rondlopen en zien wat er op mijn pad komt. Hij zegt dat hij het begrijpt, ik hoop dat het waar is.
In Pleiku is niets te beleven zegt de Lonely Planet. Da's waarschijnlijk waar, maar het korte tijdje dat ik er ben, heb ik me goed vermaakt.
Eerst een rondleiding in een pagode door een schattig jong monnikje die overal alle verlichting voor me aandeed, me een brandend wierookstokje gaf met de opdracht even te bidden. Tsja, bidden ben ik verleerd, ik kom niet verder dan even stilstaan bij alle familieleden die zijn overleden.
Natuurlijk ook wel eens goed.
Eetstalletjes verschijnen in het straatbeeld, even kijken of ze iets van mijn gading hebben. Kom maar op mijn kleine krukje zitten en ik voedt u, lijkt een vrouwtje te zeggen. Hoho zeg ik "doi, an chay", oftewel, ik ben vegetariër. Meteen springt een ander vrouwtje op en begint te wijzen naar een plaats t.o. de pagode. Ze loopt met me mee, maar het vegetarische zaakje lijkt gesloten. Maar wacht eens er schijnt een beetje licht door een kier in het hek. Ze schuift hem open en roept luidkeels om aandacht. En natuurlijk gaat de vrouw die in dit etablissement hoort direct aan de slag om voor mij een kom lekkere goed gevulde noodlesoep te maken.
De vrouw komt erbij zitten, geeft me een stel chopsticks en een lepel in de hand en wil me geloof ik het liefst voeren, maar als duidelijk word dat ik met de gereedschappen overweg kan, verdwijnt ze toch naar de keuken.
Een kopje groene thee toe en ik kan de straat weer op, waar ik weer de attractie van de dag ben.
Een feestelijk verlichte kerk trekt mijn aandacht. er is een mis bezig, maar een man die me ziet aarzelen, gebaart me naar binnen te gaan. Ik zit 20 minuten op de achterste bank te luisteren naar een preek die ik niet versta, de kerk is goed gevuld enjong en oud doet enthousiast mee met de gebeden Ik blijf zitten tot de goegemeente ter communie gaat en het niet opvalt dat ik naar buiten in plaats van naar voren loop.
Dan nog even goed moeten zoeken voor een biertje, maar uiteindelijk wel gevonden natuurlijk.
We laten ons natuurlijk afleiden door een plantage met zwarte pepers, een paddenstoelenkwekerij,een pagode, een kerk, een koffietent waar grote foto's van de Keukenhof hangen en een rubberplantage waar het werk gedaan is en de jongens in afwachting van de vrachtauto's een partijtje volleyballen en wij een beker suikerrietsap drinken.
Maar ook het slechte wegdek op veel plaatsen en de medeweggebruikers zorgen voor veel vertraging. Verder wordt ik af en toe van de motor afgezet om een stukje te lopen. Dat tot vermaak, want het valt op als zo'n grote blanke vrouw groetend en zwaaiend langs je huis loopt. En ik moet wel, want niet terug groeten is onbeleefd.
In Pleiku vraag ik Binh voor de avond vrijaf. Ik wil gewoon een beetje rondlopen en zien wat er op mijn pad komt. Hij zegt dat hij het begrijpt, ik hoop dat het waar is.
In Pleiku is niets te beleven zegt de Lonely Planet. Da's waarschijnlijk waar, maar het korte tijdje dat ik er ben, heb ik me goed vermaakt.
Eerst een rondleiding in een pagode door een schattig jong monnikje die overal alle verlichting voor me aandeed, me een brandend wierookstokje gaf met de opdracht even te bidden. Tsja, bidden ben ik verleerd, ik kom niet verder dan even stilstaan bij alle familieleden die zijn overleden.
Natuurlijk ook wel eens goed.
Eetstalletjes verschijnen in het straatbeeld, even kijken of ze iets van mijn gading hebben. Kom maar op mijn kleine krukje zitten en ik voedt u, lijkt een vrouwtje te zeggen. Hoho zeg ik "doi, an chay", oftewel, ik ben vegetariër. Meteen springt een ander vrouwtje op en begint te wijzen naar een plaats t.o. de pagode. Ze loopt met me mee, maar het vegetarische zaakje lijkt gesloten. Maar wacht eens er schijnt een beetje licht door een kier in het hek. Ze schuift hem open en roept luidkeels om aandacht. En natuurlijk gaat de vrouw die in dit etablissement hoort direct aan de slag om voor mij een kom lekkere goed gevulde noodlesoep te maken.
De vrouw komt erbij zitten, geeft me een stel chopsticks en een lepel in de hand en wil me geloof ik het liefst voeren, maar als duidelijk word dat ik met de gereedschappen overweg kan, verdwijnt ze toch naar de keuken.
Een kopje groene thee toe en ik kan de straat weer op, waar ik weer de attractie van de dag ben.
Een feestelijk verlichte kerk trekt mijn aandacht. er is een mis bezig, maar een man die me ziet aarzelen, gebaart me naar binnen te gaan. Ik zit 20 minuten op de achterste bank te luisteren naar een preek die ik niet versta, de kerk is goed gevuld enjong en oud doet enthousiast mee met de gebeden Ik blijf zitten tot de goegemeente ter communie gaat en het niet opvalt dat ik naar buiten in plaats van naar voren loop.
Dan nog even goed moeten zoeken voor een biertje, maar uiteindelijk wel gevonden natuurlijk.
-
03 November 2012 - 19:34
Ria:
Hoi Conny, zo ik ben weer bij met lezen .Had door mijn vakantie al 2 weken niets gelezen maar het was echt geen straf dit afgelopen uur! Wat heb je weer een hoop beleefd en gezien .Geweldig , nog veel plezier, groetjes -
03 November 2012 - 21:18
Marijke:
Fijn dat je verslagen de wereld weer over kunnen he?
Grappig dat je zo een bezienswaardigheid bent, zal tegenvallen straks als je over de PC Hoofdstraat flaneert en niemand, maar dan ook niemand meer naar je zwaait. Houdoe -
04 November 2012 - 13:51
Simone R:
Hé Conny, weer goed wat van je te lezen. Ik hield namelijk zoveel tijd over dat ik me al begon te vervelen nu er geen verslagen van je kwamen (Grapje). Als je nog eens de bloedzuigers ga opzoeken; Je sokken en benen insmeren met een mengsel van deet, tabak en water doet wonderen. Hier houden ze niet zo van. Straks kom je niet meer op je fietsje op het werk maar kom je op de moter want je bent het nu zo gewend. Leuk dat je in een paddestoel fabriekje bent geweest. Toevallig komen wij net terug uit Schoorl waar echt enorm veel paddestoelen waren dankzij het natte weer. Als je terugkomt hangt er w.s. geen blad meer aan de bomen, dat zou een vreemd gezicht voor je zijn. Je gaat weg als alles mooi groen is en je komt terug met kale bomen. Heb je ook aan het latex geroken dat vooral als het gedroogd is gewelding stinkt. Leuk blijft het dat die mensen zo behulpzaam zijn. Ze hebben weinig maar staan altijd klaar om je te helpen. Conny tot schrijfs en hou je goed. Groetjes -
04 November 2012 - 22:30
Gré + Phil:
Dag Con,
Goeiemorgen en gefeliciteerd.
We zijn meer meelezers dan reageerders en houden (af en toe?) ons hart vast.
Neem er één en veel plezier.
Ziens.. -
05 November 2012 - 11:15
Agnes:
Hoi Con, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Drink een lekker glaasje wijn en/of bier, wij zullen dat ook doen en even aan je denken :). Het was weer gezellig om je verslagen te lezen. Hier wordt het langzamerhand wat rustiger. Het weer is weer prachtig dus ik mag zo even aan de wandel. Groetjes Agnes -
05 November 2012 - 11:16
Agnes Groentjes:
Het vorige bericht wilde eerst niet geplaatst worden en staat er nu 6 keer, het is niet anders. Je bent dan in ieder geval goed gefeliciteerd en als je alles opgedronken hebt waarschijnlijk ook erg vrolijk. Doeii -
11 November 2012 - 02:32
Emilie:
Hoi Con, als je hier op je motor met een helm op komt aanrijden ben je ook een bezienswaardigheid hoor. We gaan je er niet voor betalen, maar leuk is het wel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
