vrijdag 11 november per bus naar het raften
Door: Conny
Blijf op de hoogte en volg Conny
13 November 2011 | Nepal, Kathmandu
Vreemde toestand weer, ik zit om 6.15 uur klaar, nadat ik de nachtportier wakker heb moeten maken om me eruit te laten. De jongeman die me om 06.20 uur op zou halen staat 10 minuten later al sms-end voor mijn neus.
"Raften?". "ja". "Kom" en hij zet het op een lopen. Facebook afsluiten, spul in de tas en er achteraan.
"Gaan we naar het busstation?" "Ja". Nee dus, op de Durbar Marg, een grote straat staat een hele rij toeristen bussen en 1 ervsn zal mij naar het raften brengen. Ik heb geen kaartje, maar krijg wel een plaats toegewezen.
"Heb jij de voucher voor het raften?"
"Nee, is niet nodig"
"Waar moet ik eruit?" "Hoef je niet te weten, ze droppen je wel".
Rare manier van reizen, maar kennelijk gebruikelijk hier, want er zitten er nog een paar in de bus die gaan raften en niets weten.
Ik voel me net een pakketje dat ergens bezorgd moet worden. Helemaal als ik op mijn vousher voor Chitwan zie staan: transfer to Pockara please.
Het meisje naast me dat op familie bezoek gaat in de buurt van Chitwan wenst me als de bus start een goede reis. Is dat geen aardig gebaar?
En hup zitten we weer op een bergweg. Het meisje verteld me dat ze vroeger bang was op deze wegen. "meisje", zeg ik" ik ben het nog".
Om 8 uur onstaat filevorming voor het checkpoint de stad uit. Er komt een soldaatje binnen met een velletje pasfoto's in de hand. Het meisje aan de overkant van het gangpad wordt een paar keer extra bekeken, maar ze mag haar weg naar het raften vervolgen.
Om 09.30 uur schrikt het meisje naast me wakker van de noodstop van de chauffeur en ziet een vrachtwagen bijna onze bus binnen komen.Het zonnetje heeft plaatsgemaakt voor zware bewolking. De begroeing wordt langzaam tropischer nu we zakken. De Trisuli rivier ligt tamelijk roerloos rechts in het dal. Daar zal straks hopelijk wat meer leven inzitten.
09.45 lunchstop. 10.30 uur, de rafters worden gedropt. Zwemvesten, helmen en pedels wijzen uit dat we op de juiste plek zijn. En ineens is daar die jongen weer, van wie ik dacht dat hij in Kathmandu was gebleven.
Het raften komt later. Doei.
"Raften?". "ja". "Kom" en hij zet het op een lopen. Facebook afsluiten, spul in de tas en er achteraan.
"Gaan we naar het busstation?" "Ja". Nee dus, op de Durbar Marg, een grote straat staat een hele rij toeristen bussen en 1 ervsn zal mij naar het raften brengen. Ik heb geen kaartje, maar krijg wel een plaats toegewezen.
"Heb jij de voucher voor het raften?"
"Nee, is niet nodig"
"Waar moet ik eruit?" "Hoef je niet te weten, ze droppen je wel".
Rare manier van reizen, maar kennelijk gebruikelijk hier, want er zitten er nog een paar in de bus die gaan raften en niets weten.
Ik voel me net een pakketje dat ergens bezorgd moet worden. Helemaal als ik op mijn vousher voor Chitwan zie staan: transfer to Pockara please.
Het meisje naast me dat op familie bezoek gaat in de buurt van Chitwan wenst me als de bus start een goede reis. Is dat geen aardig gebaar?
En hup zitten we weer op een bergweg. Het meisje verteld me dat ze vroeger bang was op deze wegen. "meisje", zeg ik" ik ben het nog".
Om 8 uur onstaat filevorming voor het checkpoint de stad uit. Er komt een soldaatje binnen met een velletje pasfoto's in de hand. Het meisje aan de overkant van het gangpad wordt een paar keer extra bekeken, maar ze mag haar weg naar het raften vervolgen.
Om 09.30 uur schrikt het meisje naast me wakker van de noodstop van de chauffeur en ziet een vrachtwagen bijna onze bus binnen komen.Het zonnetje heeft plaatsgemaakt voor zware bewolking. De begroeing wordt langzaam tropischer nu we zakken. De Trisuli rivier ligt tamelijk roerloos rechts in het dal. Daar zal straks hopelijk wat meer leven inzitten.
09.45 lunchstop. 10.30 uur, de rafters worden gedropt. Zwemvesten, helmen en pedels wijzen uit dat we op de juiste plek zijn. En ineens is daar die jongen weer, van wie ik dacht dat hij in Kathmandu was gebleven.
Het raften komt later. Doei.
-
13 November 2011 - 11:28
Emilie:
Als je reis er naar toe al zo onzeker en spannend is, ben ik erg benieuwd naar je "raft" verhaal. -
13 November 2011 - 14:16
Marijke:
raften, brrrr.
Ik hoop intens dat er een verslag van je komt. -
13 November 2011 - 15:22
Ammelieke:
al avontuur genoeg en vertrouwen in de mensheid...helemaal je ding
-
15 November 2011 - 06:47
Jolene:
Goed leesvoer op de vroege ochtend! Als jouw raften daar lijkt op ons tuben in Laos hoeft je meelezende publiek hier zich in ieder geval geen zorgen te maken:) Voor jou zelf hoop ik dat het toch iets intensiever voor je is geweest ('roerloos' was ook de juiste beschrijving voor onze rivier toen:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
