19 nov. eindje wandelen.

Na al dat geweldige kayakken heb ik nog wel wat energie over. Ik vraag Nairon de tijd, mijn telefoon ligt boven bij Susila aan de oplader. 3 uur, o dan worft er zeker niet meer gekayakt? Nee.
oke dan ga ik een stukje wandelen. Sh.. de rechter heup is pijnlijk. Lopen, gaat vanzelf over en dat is ook zo, volgende dag geen spoortje meer van te bekennen.
Khuring Ghat blijkt heel wat meer dan de 5 huizen aan de weg. Achter die paar liggen zelfs mooie exemplaren. Ef wordt ook nog gebouwd met de keien die bij de rivier worden weggehaald.
Een jongetje probeert hard mijn aandacht te trekken. Een ander jongetje is een stuk verlegener. Ik blijk op het platform voor de loopbrug te zitten, dus ik ga ook e ven aan de overkant van de rivier kijken, in de provincie Gorkha Leukdeoude huizen, die op de begane grond allemaal een winkel, restaurant of een naaiatelier te hebben. De bus staat op vertrekken op de halfverharde weg. Hij blijft echter toeteren tot iedereen uit het dorp binnen is, of iig tot ver nadat ik zlweer aan de overkant ben
Daar spelen kinderen cricket en voetbal en willen als het even kan allemaal op de foto.
ALs ik terugkom bij mijn telefoon blijkt het pas 15.40 uur te zijn. Ik ben echt wel langer dan 40 minuten weggeweest.Bij controle van een foto, blijk ik die om 13 uur gemaakt te hebben.
Ik vraag Nairon waarom zeg je dat het 3 uur is als het maar 1 uur is. Dan hadden we best nog kunnen kayakken. Ik betaal voor een dag les en niet voor 2,5 uur. Ik wist het niet, ik dacht het. I am not amused.