Yangon

Tijdens de landing scheen er een klein zonnetje, maar als we in de auto zitten krijgen we te maken met onze eeste moessonbui.
Uurtje rijden door het superdrukke verkeer, dwars door de stad, van de ene file in de andere.
Auto's genoeg hier.
We zijn blij met ons guesthouse, simpel maar met alles wat we nodig hebben. Het is wel raar dat de sleutel niet matcht met de kamer waar dejongeman ons heen brengt, maar gelukkig past de sleutel van kamer 302 ook op de deur van kamer 301!!

We zijn moe en hongerig, dus eerst op het terras, waar het voelt alsof we in de sauna zitten. maar dan zonder koud dompelbad in de buurt, maar eens wat eten en een plan trekken.

We lopen naar de Yangon rivier. De trottoirs zijn schrikbarend slecht en op vele plaatsen moeten we ons om de modderplassen heen een weg zoeken.

We komen uit bij ladingen containers, maar gelukkig kunnen we daar langs om bij de rivier te komen. Een vervallen boulevard met bankjes, een enkel stelletje vindt de rommelige omgeving kennelijk romantisch genoeg.

KLeine bootjes zetten mensen over naar de andere oever. De rivier is breed.

We komen uit bij de Botatuang Pagode, de tempel van de 1000 officieren.
Bezoeken natuurlijk. We zwerven een paar uur rond tussen de paviljoens met gouden daken, over de pleinen en bewonderen alle Buddha- en andere beelden. Wat een oppervlakte bestrijkt zo'n tempel toch. Het centerpiece is de gouden stupa, die hol is. Een bijzonderheid in zichzelf, aangezien de meeste stupa's massief zijn.
In de stupa volgen we een stervormige gang langs vitrines met beelden en stupaatjes, maar het belangrijkste is de vitrine met Buddha's eerste heilige haar.

Dan op zoek naar het Strand hotel. Een peperdure plek om te slapen, dit gerestaureerde koloniale gebouw. Maar een biertje in de overigens supersaaie bar kunnen wij ons nog wel veroorloven.

Zonder dwalingen terug naar het hotel voor een vloeibaar diner( biertje), want honger hebben we allebei niet.
Om 9 uur worden de luiken gesloten.