rondje St. Lucia
Blijf op de hoogte en volg Conny
16 Februari 2013 | Verenigd Koninkrijk, Saint Martin's
De regen klettert keihard op het dak. Weinig veelbelovend, maar dat valt mee. Het maakt wel dat we rustig aan de dag beginnen.
We moeten naar Vieux Fort om de permit te halen, maar onderweg stoppen we nog even bij het stadium annex ziekenhuis en Savanna Bay, waar Simon, een visser blij is ons zijn restaurant aan te bevelen, waar we vanavond verse tonijn kunnen eten. Hij heeft hem net gevangen.
Permit halen, ergens anders heen om te betalen en dan terug om hem op te halen. Lekker omslachtig en dan ook nog niet genoeg parkeerplaatsen hebben. Ik heb geduldig naast de auto staan wachten.
Via een bergweg met prachtige uitzichten en berghellingen met planten van een formaat die je aan de jungle doen denken, rijden we naar L'Aldera. Een super de luxe hotel, waar de kamerprijzen beginnen bij US$ 460,- We bluffen ons een weg naar binnen en lunchen 2 uur lang met eersteklas uitzicht op Petit en Gros Piton. Tig jaar geleden uit zee opgerezen en karakteristiek voor St. Lucia.
We zijn getuige van een bijzonder natuu verschijnsel. De harde wind in de baai veroorzaakt een omgekeerde branding, de witte koppen gaan naar zee ipv naar land.
Bij de Sulphur Springs ruikt het lekker naar zwavel, ik ben gek op rotte eieren. In de poelen borrelt het 100 graden hete water en zorgen de gasdampen voor een gestage toevoer van wolken.
In de Diamand botanische tuin wonen héél brutale vogeltjes, die rustig vlak bij je blijven in de hoop dat er iets te halen valt. Eentje gaat er zelfs bij Linda op de knie zitten.
Dan komt het serieuze bergwegen werk. Slingerend gaan we op weg naar Anse la Ray waar je op vrijdag bij eetstalletjes allerlei verse vis kunt eten en muziek de boel opleukt. Als wij het vriendelijke in de baai gelegen plaatsje binnen komen staan er hoofdzakelijk stalletjes met sterke drank, voornamelijk lokale rum. Gelukkig is er toch al wat eten klaar, dus tijdens de zonsondergang hebben wij een bordje voor ons met allerlei bijgerechten en ik met een snapper en Linda met garnalen. Tussen de happen door moeten er natuurlijk wel foto's gemaakt worden.
In het laatste beetje daglicht gaan we de bergen weer in en vinden zonder moeite onze weg naar huis, wat opmerkelijk genoemd mag worden zo zonder borden om ons de richting aan te geven.
Linda is blij als ze tegen 1/2 8 de auto ongedeerd voor het huis parkeert.
We moeten naar Vieux Fort om de permit te halen, maar onderweg stoppen we nog even bij het stadium annex ziekenhuis en Savanna Bay, waar Simon, een visser blij is ons zijn restaurant aan te bevelen, waar we vanavond verse tonijn kunnen eten. Hij heeft hem net gevangen.
Permit halen, ergens anders heen om te betalen en dan terug om hem op te halen. Lekker omslachtig en dan ook nog niet genoeg parkeerplaatsen hebben. Ik heb geduldig naast de auto staan wachten.
Via een bergweg met prachtige uitzichten en berghellingen met planten van een formaat die je aan de jungle doen denken, rijden we naar L'Aldera. Een super de luxe hotel, waar de kamerprijzen beginnen bij US$ 460,- We bluffen ons een weg naar binnen en lunchen 2 uur lang met eersteklas uitzicht op Petit en Gros Piton. Tig jaar geleden uit zee opgerezen en karakteristiek voor St. Lucia.
We zijn getuige van een bijzonder natuu verschijnsel. De harde wind in de baai veroorzaakt een omgekeerde branding, de witte koppen gaan naar zee ipv naar land.
Bij de Sulphur Springs ruikt het lekker naar zwavel, ik ben gek op rotte eieren. In de poelen borrelt het 100 graden hete water en zorgen de gasdampen voor een gestage toevoer van wolken.
In de Diamand botanische tuin wonen héél brutale vogeltjes, die rustig vlak bij je blijven in de hoop dat er iets te halen valt. Eentje gaat er zelfs bij Linda op de knie zitten.
Dan komt het serieuze bergwegen werk. Slingerend gaan we op weg naar Anse la Ray waar je op vrijdag bij eetstalletjes allerlei verse vis kunt eten en muziek de boel opleukt. Als wij het vriendelijke in de baai gelegen plaatsje binnen komen staan er hoofdzakelijk stalletjes met sterke drank, voornamelijk lokale rum. Gelukkig is er toch al wat eten klaar, dus tijdens de zonsondergang hebben wij een bordje voor ons met allerlei bijgerechten en ik met een snapper en Linda met garnalen. Tussen de happen door moeten er natuurlijk wel foto's gemaakt worden.
In het laatste beetje daglicht gaan we de bergen weer in en vinden zonder moeite onze weg naar huis, wat opmerkelijk genoemd mag worden zo zonder borden om ons de richting aan te geven.
Linda is blij als ze tegen 1/2 8 de auto ongedeerd voor het huis parkeert.
-
16 Februari 2013 - 08:32
Ammelieke:
hoi die con, zoals je zelf al ziet, je hebt genoeg stof om te schrijven....kan helaas je foto's niet zien, hij geeft fout melding bij aanklikken. ben benieuwd of meer mensen daar last van hebben.
gr -
16 Februari 2013 - 10:43
Marijke:
Oh, die zee, die uitzichten, dat zwembad, die zon, die vrijheid!!!!!!!!!!! Kreun,............ wat héérlijk,, geniet ervan suske. De meeste foto, s krijg ik open. Mooi -
16 Februari 2013 - 10:58
Irene:
Wat ziet dat er allemaal heerlijk uit! Ik heb de foto's allemaal kunnen bekijken dus, ga zo door ... -
16 Februari 2013 - 12:21
Conny Verdult:
hoi Ammelieke jammer dat het niet werkt, wilde het al opnieuw doen, maar bij mij doen ze het af en aan. De meeste doen het goed. Gewoon nog een keer proberen. Of op een andere computer. Groetjes -
16 Februari 2013 - 13:28
Agnes:
Hoi Con, bij mij doen deze keer de foto's het ook niet. Het verhaal wordt smeuig verteld dus we zien het beeld vanzelf verschijnen:). groetjes Agnes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
