Naar Phong Nha

Nog NOOIT in mijn leven ben ik zo enthousiast begroet bij het betreden van een markt als vanmorgen in Cam Lo. Ik wist niet dat het kon, maar bij het zien van deze blanke, zetten de mensen grote ogen op en moesten vreselijk lachen. En dat 's morgens om 8 uur. Als dat geen goede dag wordt, beginnen in een plaats waar een Europeaan nog verraste gezichten oplevert, en eindigen op een super toeristische plek.

Het tropisch regenwoud hebben we achter ons gelaten, hier groeien zelfs dennen, een soort met heel dunne lange naalden.
Ook weer rubberplantages, pas 12 jaar oud. De bomen zijn dus nog niet zo groot, maar de rubber van goede kwaliteit. Ineens een vreselijke stank. Ik zag beesten drollen liggen en gaf die alweer de schuld, maar nee, ze hebben het rubber te lang laten liggen volgens Binh.

Enorme rotsblokken en een groep mannen is bezig om die in kleinere bruikbare brokken te slaan, met de hand en hamer of ander slagwerk. Wat een zware klus.
En altijd weer die koeien op de weg.

Ik denk net dat hier alleen stenen en betonnen huizen langs de weg staan en hup daar is het eerste houten huis. Eén van weinig vandaag, heel anders dan in de bergen.

Een oorlogsmonument op onze weg. Een begraafplaats voor 12.000 jongens, veel te jong gestorven, omdat er zo nodig oorlog gevoerd moest worden. 2 bussen Vietnamezen komen tegelijk met mij aan, branden wierook en volvoeren een ceremonie voor de omgekomen Vietcong en noord Vietnamese soldaten. Ze liggen hier per provincie in lange rijen begraven.
Dit komt wat mij betreft toch harder binnen dan vliegtuigen, tanks, mijnen e.d. Hoewel die tunnels me ook kippenvel bezorgden.

Ik eindig de motor toer over 130 km. strak asfalt en een redelijk vlakke weg.

Die taal, wat een gekwetter. Ik snap niet hoe ze elkaar kunnen verstaan. Dat het inderdaad soms niet zo is, wordt bevestigd als we 2 uur rondjes rijden om Phong Nha, terwijl Binh 3 x de Vietnamese vrouw van de Farmstay heeft gebeld voor instructies. Zo hebben we 30 km toegevoegd aan de route.

De farmstay is alles wat ik ervan verwacht. Een prima plek om te ontspannen. Heerlijk, eindelijk weer eens een wastafel waar het water gewoon het riool inloopt en niet via je voeten naar het putje gaat.
Inchecken, afscheid nemen van Binh en vijf minuten later lig ik in het zwembad. Wat een hoop toeristen hier, lang niet zoveel van dat soort bij elkaar gezien. Heerlijk luieren in een hangmat, met zicht op de rijstvelden, waar de rijst al geoogst is. Boekje lezen dat ik al weken meezeul.
Ik verheug me op 3 dagen niets doen, maar voor morgen heb ik net een trip naar het nationale park en de grotten geboekt, want dat is natuurlijk wat me hier in eerste instantie heeft gebracht.