nachttrein naar Hué

Eerst nog even lekker eten bij Trung Tuyet, een familierestaurant dat deze dagen onze klandizie meer dan eens heeft gekregen. Aardige mensen, snel en heerlijk eten. Vanavond is er een Nederlander aangeschoven. Dat lijkt wel even gezellig, tot ie al onze aandacht op blijft eisen. Gelukkig hebben we een trein te halen." Oké jong, fijne reis verder."
Zooi ophalen en wachten op de trein. Ha, mooi op tijd, maar deze locomotief is alleen, heeft zijn wagons zeker in Hanoi laten staan! Gelukkig komt er nog een andere, compleet met onze wagon en bednummers, waar al iemand in blijkt te liggen.
Het Vietnamese meisje verhuist snel naar haar bovenbed en ons gerommel met de rugzakken kan beginnen. We willen ze veilig aan de bedden verankeren.
Bij een station vliegt het meisje uit bed en komt terug met een slinger pakketjes in bananen bladeren. Het is de bedoeling die met zijn drieën op te eten. Een troep dat het geef, de pakketjes zijn zo'n 4x4x4 cm. en wat blijft er over? Een worstje ter grote van halve pink.Voor de vorm en uit beleefdheid heb ik er één gegeten want het was erg schattig. Maar toen ze bleef aandringen, heb ik in mijn boekje maar even aangewezen dat ik vegetariër ben.
Verder was het slapen, wakker, slapen, au wat een hard bed, slapen, wakker enzovoort tot we met goed fatsoen konden opstaan.
Wat is het landschap gedurende de nacht vlak geworden, waar zijn de bergen gebleven?
Om 10.00 uur, aankomst in Hué.