maandag 17 okt. Gouden tempel en grensceremonie
Door: Conny
Blijf op de hoogte en volg Conny
20 Oktober 2011 | India, Mussoorie
De middag begint in het internetcafe, waar de computers niet blijken te werken. WIFI wel, dus de eerste stukjes zijn getikt op mijn telefoon. Blij dat het kan, maar wel een beetje gepriegel met die dikke vingers van mij.
Daarna een tijdje aan de vijver van de gouden tempel gezeten, waar het een stuk rustiger is dan gisteren. Gelukkig heb ik mijn schoenen ingeleverd en een muntje gekregen en ze niet zoals gisteren in een zak in mijn tas gestopt. Ik word nl. bij de poort waar je eerst door het water moet lopen door 2 tempelofficials tegengehouden. "Waar zijn uw schoenen mevrouw" Pfff opluchting.
Om 1/2 4 is het verzamelen voor de gedeelde taxi naar de Wagah border ceremony. We worden met veel te veel mensen in een busje en een jeep gestopt voor de rit van een uur naar het spektakel.
We passeren rijen wachtende vrachtwagens-de grens komt er aan- de vrachtwagens mogen pas een half uur na de ceremonie de grens over. En dat elke dag, lijkt me toch een economische strop.
de laatste 2 km moeten we lopen, maar eerst moeten de tassen ingeleverd/opgeslagen worden, want je mag alleen een camera, telefoon, geld en je paspoort meenemen in een klein tasje.Een stel wil een eigen locker en sleutel. Ze hebben een laptop bij, dus dat is te begrijpen. Maar om nou zoals het meisje, woest te worden omdat ze dan 20 rs = € 0,20 meer moeten betalen dan wij is niet zo relaxed.
We gaan 2 x door een controle poortje. Tas nakijken en een soort fouilleren, Als je dan je paspoort laat zien, kom je op de VIP tribune, dichter bij de grens.
De tribunes aan Indiase zijde zijn afgeladen. Daar steken die aan Pakistaanse kant schraal bij af. De 3 kwartier tot de ceremonie worden gevuld met muziek waarop de jongelui wel willen dansen en gezwaai met vlaggen. Onvoorstelbaar hoeveel mensen er dagelijks naar deze poppenkast komen kijken. Hoofdzakelijk Indiers.
Dan begint een soort geeft acht geschreeuw, zo lang en hard mogelijk. Dat weten de Pakistani het langst vol te houden. Gelukkig maar, want bij het verdere machtsvertoon tussen de beide tribunes moeten ze natuurlijk het onderspit delven.
Grenswachten in zandkleurige pakken, met vreemde rode hoofddeksels beginnen te rennen en te zwaaien met hun benen tot ze saluerend tot staan komen. Hetzelfde gebeurt natuurlijk aan de andere kant door grenswachten in het groen, maar dat kunnen we door de hekken niet zien.
Beide hekken gaan open. Buiten machtsvertoon is er ook een roep om ooit weer herenigd te zijn. De vlaggen worden gestreken, de hekken gaan weer dicht en de show is over.
Uurtje terug rijden en met Thomas(Italiaan) en Pao(Chinees) eten in een vegetarische tent die wel duur maar niet goed is. En de dag natuurlijk afgesloten met een 1/2 uurtje verhalen droppen op het internet en een ritje terug naar het hotel.
Daarna een tijdje aan de vijver van de gouden tempel gezeten, waar het een stuk rustiger is dan gisteren. Gelukkig heb ik mijn schoenen ingeleverd en een muntje gekregen en ze niet zoals gisteren in een zak in mijn tas gestopt. Ik word nl. bij de poort waar je eerst door het water moet lopen door 2 tempelofficials tegengehouden. "Waar zijn uw schoenen mevrouw" Pfff opluchting.
Om 1/2 4 is het verzamelen voor de gedeelde taxi naar de Wagah border ceremony. We worden met veel te veel mensen in een busje en een jeep gestopt voor de rit van een uur naar het spektakel.
We passeren rijen wachtende vrachtwagens-de grens komt er aan- de vrachtwagens mogen pas een half uur na de ceremonie de grens over. En dat elke dag, lijkt me toch een economische strop.
de laatste 2 km moeten we lopen, maar eerst moeten de tassen ingeleverd/opgeslagen worden, want je mag alleen een camera, telefoon, geld en je paspoort meenemen in een klein tasje.Een stel wil een eigen locker en sleutel. Ze hebben een laptop bij, dus dat is te begrijpen. Maar om nou zoals het meisje, woest te worden omdat ze dan 20 rs = € 0,20 meer moeten betalen dan wij is niet zo relaxed.
We gaan 2 x door een controle poortje. Tas nakijken en een soort fouilleren, Als je dan je paspoort laat zien, kom je op de VIP tribune, dichter bij de grens.
De tribunes aan Indiase zijde zijn afgeladen. Daar steken die aan Pakistaanse kant schraal bij af. De 3 kwartier tot de ceremonie worden gevuld met muziek waarop de jongelui wel willen dansen en gezwaai met vlaggen. Onvoorstelbaar hoeveel mensen er dagelijks naar deze poppenkast komen kijken. Hoofdzakelijk Indiers.
Dan begint een soort geeft acht geschreeuw, zo lang en hard mogelijk. Dat weten de Pakistani het langst vol te houden. Gelukkig maar, want bij het verdere machtsvertoon tussen de beide tribunes moeten ze natuurlijk het onderspit delven.
Grenswachten in zandkleurige pakken, met vreemde rode hoofddeksels beginnen te rennen en te zwaaien met hun benen tot ze saluerend tot staan komen. Hetzelfde gebeurt natuurlijk aan de andere kant door grenswachten in het groen, maar dat kunnen we door de hekken niet zien.
Beide hekken gaan open. Buiten machtsvertoon is er ook een roep om ooit weer herenigd te zijn. De vlaggen worden gestreken, de hekken gaan weer dicht en de show is over.
Uurtje terug rijden en met Thomas(Italiaan) en Pao(Chinees) eten in een vegetarische tent die wel duur maar niet goed is. En de dag natuurlijk afgesloten met een 1/2 uurtje verhalen droppen op het internet en een ritje terug naar het hotel.
-
20 Oktober 2011 - 13:05
Marijke:
Volendamse in India zus? Geinige foto.
Lachen die videoopname, het leek wel een optreden van de indiase Police, ik vond het erg vermakelijk.
Verder klinkt het allemaal weer erg heerlijk en reizerig. Lekker om even te lezen wat je nu weer allemaal meemaakt.
Have and keep fun. -
20 Oktober 2011 - 16:37
Ammelieke :
wat leuk dat je er nu ook filmpjes bij hebt staan, wat een poppenkast en jij daar tussen.... Ga je straks ook zo tijdens onze uitstapjes gekleed? Moet ik ook nodig mijn outfit aanpassen.
Liefs -
25 Oktober 2011 - 15:27
Jolene:
Ik loop zoals altijd heerlijk achter de feiten aan maar haal nu snel even alles in hoor. Erg leuke foto (filmpjes likt niet in de trein met slecht bereik) maar zo gaat Mats je natuurlijk nooit herkennen straks hè:)
Hij weet inmiddels wel prima te vertellen dat Tante T/Conny met het vliegtuig op vakantie is: we gaan nog even door met het aanleren van onbekende termen (India/Nepal/tempel etc:) -
25 Oktober 2011 - 19:35
Simone:
Wat ziet het er geweldig uit ik wil ook zo graag weg....en alles zien en beleven.....Geniet er lekker van Conny vind het leuk om alles te lezen en er ook toch een beetje van te genieten....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
