zaterdag 18 sept. van Ages Naar Burgos

het is helder, maar koud. Ik loop een stukje op met Anni en Tobias, maar laat mijn tempo snel terugvallen om ze alleen te laten, ze hebben nog een hoop te tortelen.
Even later zie ik Simone voor me uit waggelen, die gang is van verre herkenbaar. Het arme kind heeft veel blaren. Ze is zonder training aan dit project begonnen en komt zichzelf flink tegen. Maar op de vraag hoe het gaat krijg je onverminderd een enorme glimlach.
Elke dag passeren we enorme zonnebloemvelden. Ze worden kennelijk niet gehouden voor hun prachtige bloemen, maar voor hun zaden, want ze blijven allemaal als dooie zielepieten met hun kopjes naar beneden staan.

Via een industrieterrein gaat het Burgos binnen, waar ik door een mannetje achterna gezeten wordt, omdat ik de pijlen naar de kathedraal niet volg, maar de aanwijzingen naar het hostel van Emmaus volg. Op elke hoek fluit hij me terug en zoekt zelfs hulp om me de richting van de Kathedraal op te krijgen. Met een blik op de hemel geeft hij het na een (voor mij veel te lange tijd) eindelijk op met dat eigenwijze mens.

Om 12 uur ben ik ter plaatse, maar het hostel opent pas om 2 uur. Dus eerst een lunch in de buurt en dan even wachten, maar dat is het alleszins waard. Wat een prachtige nieuwe plek.

Stand na 9 dagen lopen 218 KM.