28 okt. Durbar square

Lopend van Thamel, de toeristische wijk waar ik verblijf, kom ik onderweg naar Durbar Square heel wat tempeltjes, stupa's, marktjes en mensen tegen.
Durbar Square is het stadsdeel waar vroeger de koningen werden gekroond. Ik krijg voor mijn 300 rs entree, een prima plattegrond en beschrijving mee. Bij het hoofd siteoffice haal ik een pas voor een paar dagen. Kan ik morgen nog eens terugkomen als ik wil.
Het is vol met tempels, een paleis zie ik eigenlijk niet, maar dat is misschien het museum dat nu gesloten is.
Het begint met de Kumari Kari, het huis van de levende godin. Ik krijg haar zelfs even te zien als ze ineens aan het balkon verschijnt. Het arme kind is nu 7, komt alleen buiten op speciale feestdagen en met volle maan. Ze wordt dan naar buiten gedragen naar een rijtuig, omdat haar voeten de grond niet mogen raken. Als dat wel gebeurt raakt ze haar krachten en goddelijkheid kwijt. (Ik zou het wel weten, stiekem gauw mijn voet op de grond zetten, dan gaan ze maar een ander zoeken.)Maar zo denk je nog niet als je 7 bent en daar al jaren zit en niet anders weet.
Na een lunch op een dakterras met uitzicht op het geheel, denk ik een wandeling uit de Lonely Planet te lopen. Niet dus, ik kon de beschreven tempels al niet vinden en kom heel ergens anders uit dan gepland. Daardoor zie ik nu wel een "prachtig" park. Drukbezocht, maar smerig en waar bij ons een grasmat of pad zou liggen is hier zand.
Er wordt eten gemaakt, een man prijst zijn flesjs met wondermiddel aan, er worden veel ijsjes verkocht en we komen allemaal via een gat in het hek binnen. Officiele ingang? geen idee.
Dan een tempel in het water, waarvoor rijen staan te wachten en politie met ME uitrusting in het gras liggen- wachtend op onrust?
Ik maak met mijn telefoon een foto van de tempel en probeer er sneaky eentje van de agenten in het gras te maken.Dan hoor ik iemand gillen.......camera...... Gauw weg ermee. Als ze achter me aan komen staat er gelukkig geen foto van agenten op.
OP de terugweg naar Thamel pik ik een jongen op, of eigenlijk is het andersom natuurlijk. Hij vraagt of ik melk wil kopen voor zijn zusje. Ja hoor, als het niet te duur is. Heb ik in India meegemaakt, bleek de formula alleen te koop in pakken van 60 euro.
De jongen brengt me naar een supermarkt, onderweg komt ook zijn broertje erbij. Hij wijst me een pak melkpoeder van 13,50 euro aan,dat is me teveel. Ernaast staat een pak opvolgmelk van 5 euro. Hoe oud is je zusje? 1 jaar. Mooi, deze is voor 12 tot 24 maanden, dus die koop ik.
Ook bij de koekjes die ik voor hem en zijn broertje zal kopen grijpt hij direkt naar de duurste. Ieder een pakje Maria biskwietjes, of niet. Broertje is in ieder geval blij met zijn koekjes.
Hoop niet dat hij de melk verkoopt voor lijm of wat voor verdovends ze anders in zakjes aan hun lippen houden. Je ziet heel wat kinderen zo lopen.