vervolg van de nieuwe poging
Door: connyopreis
Blijf op de hoogte en volg Conny
27 Februari 2011 | India, New Delhi
Bekaf het vliegtuig in, eten, filmpje kijken, beetje kletsen met mijn Indiase buurman, slapen en in no time waren we op de plaats van bestemming.
Daar besloot ik de splinternieuwe, 3 dagen geleden geopende metro/trein te nemen. Door superschone, lege -als in uitgestorven- marmeren gangen kwam ik bij het ticket loket, alwaar de medewerkster alle tijd voor me had.
Waar waren nu die rijen en mensenmassa's die je in India verwacht?
Gelukkig, na de rit in de prachtige bijna lege trein. Begon op station New Delhi, waar ik over moest stappen op de gewone metro, de gekte.
Rijen voor het loket, hoewel dat wel erg beschaafd klinkt, want als je dan eenmaal aan de beurt bent, steekt iedereen gewoon om je heen geld door het loket en loopt vervolgens weg met hun metromunten.
Dat kun je natuurlijk niet zomaar laten gebeuren, dus met een vriendelijk doch overtuigend"zozo, maak ik een eind aan die praktijk en bemachtig mijn muntje voor de metro.
Dan naar de onafzienbare rij voor het controle poortje naar het perron, daar lijkt echt geen eind aan te komen. Maar gelukkig zijn dat allemaal mannen en er is een vrouwen poortje, ivm het fouilleren.
Op het perron staan een keurige enkele wachtrijen op de plaatsen waar de deuren zullen komen. Dit alles gecontroleerd door mannen met fluitjes. Probeer niet voor te dringen, want je wordt al fluitend op je plaats gezet.
En dan staat de trein stil - EN KAN HET GROTE DOUWEN BEGINNEN - erin of eruit maakt geen verschil. Het recht van de sterkste is hier volgens mij uitgevonden. En daar sta je dan tussen met je rugzak en handtas
Nadat ik me naar binnen had geperst, kon ik het al op het volgende station, bij het overstappen nog een keer oefenen. Geslaagd, na een korte wandeling ben ik in mijn hotel aangekomen.
Dat leek me een beetje luxer dan ik in mijn eentje gewend ben, maar dat was gelukkig alleen de hal/lobby.
De kamer heeft wat ik nodig heb.
De rest van de dag ging op aan heen en weer lopen, trappen op en af en op en af naar onvindbare loketten en kantoortjes om een dingen voor de komende dagen te regelen.
Op straat bij een kar een kruidige groenten wrap genuttigd om dag 1 af te sluiten.
Daar besloot ik de splinternieuwe, 3 dagen geleden geopende metro/trein te nemen. Door superschone, lege -als in uitgestorven- marmeren gangen kwam ik bij het ticket loket, alwaar de medewerkster alle tijd voor me had.
Waar waren nu die rijen en mensenmassa's die je in India verwacht?
Gelukkig, na de rit in de prachtige bijna lege trein. Begon op station New Delhi, waar ik over moest stappen op de gewone metro, de gekte.
Rijen voor het loket, hoewel dat wel erg beschaafd klinkt, want als je dan eenmaal aan de beurt bent, steekt iedereen gewoon om je heen geld door het loket en loopt vervolgens weg met hun metromunten.
Dat kun je natuurlijk niet zomaar laten gebeuren, dus met een vriendelijk doch overtuigend"zozo, maak ik een eind aan die praktijk en bemachtig mijn muntje voor de metro.
Dan naar de onafzienbare rij voor het controle poortje naar het perron, daar lijkt echt geen eind aan te komen. Maar gelukkig zijn dat allemaal mannen en er is een vrouwen poortje, ivm het fouilleren.
Op het perron staan een keurige enkele wachtrijen op de plaatsen waar de deuren zullen komen. Dit alles gecontroleerd door mannen met fluitjes. Probeer niet voor te dringen, want je wordt al fluitend op je plaats gezet.
En dan staat de trein stil - EN KAN HET GROTE DOUWEN BEGINNEN - erin of eruit maakt geen verschil. Het recht van de sterkste is hier volgens mij uitgevonden. En daar sta je dan tussen met je rugzak en handtas
Nadat ik me naar binnen had geperst, kon ik het al op het volgende station, bij het overstappen nog een keer oefenen. Geslaagd, na een korte wandeling ben ik in mijn hotel aangekomen.
Dat leek me een beetje luxer dan ik in mijn eentje gewend ben, maar dat was gelukkig alleen de hal/lobby.
De kamer heeft wat ik nodig heb.
De rest van de dag ging op aan heen en weer lopen, trappen op en af en op en af naar onvindbare loketten en kantoortjes om een dingen voor de komende dagen te regelen.
Op straat bij een kar een kruidige groenten wrap genuttigd om dag 1 af te sluiten.
-
27 Februari 2011 - 17:15
Marijke:
Hoi zus, zit ik dan met de stromende regen die klettert op mijn balkon, al de hele dag opgesloten met de administratie van het hele jaar en belasting formulier etc. Komt jouw wereldse bericht binnen, ik zie je eerst beleefd wachten en dan je aanpassen, doorduwen en mee met de stroom nietwaar?
Nog effe een museumpje in Londen, welja, je bent ook een heerlijk mens.
Reis lekker, ik lees graag mee en geniet.
Groet van je zus -
04 April 2011 - 08:55
Jolene:
Inderdaad een lekker begin zo! Ik zie dat mijn moesje je vanaf het begin op de voet gevolgd heeft, maar niet even mij op de hoogte stellen hè, typical:)
Ik zit nu trouwens heerlijk met dikke buik, IPad en kop thee op bed om dit te lezen. Mats ligt er ook net in dus ik heb even de tijd: heerlijk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
