van Torre del Rio naar Logroño

Vandaag ben ik eens het eerste op. Vanaf 5 uur wacht ik tot ik met goed fatsoen kan opstaan en begin om 6 uur te pakken.Het bed piept nogal, dus het moet rustig aan.
Als ik om kwart voor 7 beneden kom is het nog hartstikke donker,maar de computer staat gelukkig al aan, zodat ik mijn ´laksheid´ van gisteren (gezellig eten en drinken) direkt goed kon maken.

Ik begin even na 8 aan een mooie route die om te beginnen weer veel van mijn klim- en daalspieren vergt.
Het is prachtig weer en nog lekker koel. Na 10 KM komt er geknal vanuit Viana,(zo kwamen we gisteren Torre ook al in,begeleidt door schoten)en ja hoor,ook hier is het feest.
In de hoofdstraat wordt ik bijna onder de voet gelopen door de kinderen van de stad die op de vlucht zijn voor 2 mensen met grote koppen en kleine zweepjes. Equivalent voor het stieren lopen in Pamplona. De optocht bestaat verder uit 3 enorme poppen en de fanfare en hordes ouders met kinderen op de schouders en in wagens.
Ik ga voor een bocadillo met omelet en een café con leche opeen terrasje zitten en hoor dat er om 1 uur echt stieren door de straten komen. Na even aarzelen,ik houd niet van het fenomeen,maar het komt nu op mijn pad,besluit ik die 2 uurtjes te wachten.Lekker in het zonnetje en ik ben toch al halverwege.

er wordt een soort lauwe chocolademelk/vla uitgedeeld met lange vingers,die kun je erin dopen.
Ik zit op het kerkplein, veilig achter een hek. Langzaamaan loopt het vol met pelgrims.

De mannen en kinderen zijn gekleed in wit met rode sjaaltjes, als toreadores.

De straat wordt bullproof gemaakt, terrasjes weg en hekken voor de deuren. De ´helden´ staan aan de andere kant van het hek. Een stel pelgrims komt aanlopen als de hekken al dicht zijn, ojee.... Komt gelukkig goed.

Verder is het nogal lachwekkend, de stieren, hoewel de meeste van het vrouwelijk geslacht zijn ( zelfs 1 met een bel) rennen van begin naar het eind van de straat,lastig gevallen door rennende mannen en mannen achter borden die daar opslaan en ze de weg proberen te versperren en weer terug.

De meeste mannen springen al op de muur als de koeien en later de stieren nog op flinke afstand zijn.
Dat gaat zo een tijdje heen en weer en op een gegeven moment begin ik het wel een beetje zielig te vinden. Een harde knal geeft het eind aan en hup daar verschijnen de terrasjes weer.

Met de pelgrims die niet in Viana blijven vertrek ik naar Logroño.In het begin maar goed ook, want ik kan de pijlen maar moeilijk vinden.
Ondertussen is het aardig warm geworden.

Ik loop het Rioja gebied binnen en de druiven hangen in dikke trossen bijna klaar voor de pluk.
Een oude dame heeft een stalletje neergezet waar we een stempel kunnen krijgen en fris kunnen kopen. We stellen ons in rijen op, big bussiness.

In de albergue parochial liggen we op dunne matrasjes op de vloer. Diner en ontbijt worden verzorgt, voor de prijs die je het zelf waard vindt (donativo)
Nu zit ik gratis te internetten in een gebouw van de gemeente. Wel eens lekker, want internetten kan verder een prijzige bezigheid zijn.

Ik ga nu nog even een wijntje drinken voor de pelgrimsmis ( overigens niet verplicht om te mogen meëeten) begint, waarna het diner volgt.

Groetjes.