Op een nieuw eiland

De dag gaat op aan reizen. Om 09.15 word ik opgehaald door Agust. Een kwartiertje eerder dan afgesproken,  maar dat had ik gisteren bij Irene al gezien,  dus ik zat er klaar voor.
Bij de afslag voor Jimbaran en Denpassar staat het verkeer zo vast als een huis. Ook een loeiende ambulance komt er niet door. Een defect  stoplicht is schuldig aan de chaos en de politieagenten die er staan laten het maar een beetje gebeuren en nemen rustig de wereldproblemen door of staan misschien gewoon wat te roddelen.
Een kilometerslange brug slingert over een soort moeras, het is eb dus staan er ook weer vissers met strooien hoed of helm op in het water.  Bij vloed moet de brug volledig over water gaan volgens Agust. Was dat gisteren zo Irene?
Ik ben natuurlijk dik op tijd op het vliegveld, want inchecken en naar de gate lopen duurt nog geen  kwartier en dan is het wachten geblazen.
Dan wordt een kwartier voor vertrek de gate nog even gewijzigd. Ben ik even blij met mijn beetje Indonesische taalkennis.
Tussen landen en mijn hotel binnenlopen zitten 3 kwartiertjes, supersnel vind ik zelf.
Na een broodnodige douche doe ik wat de locals doen op de zondagavond. Ik  bezoek de drukke en super luidruchtige mega Mall. Tussen alle herrie staan er verspreid ook nog koren prachtig  te zingen en tijdens een soepie  in een restaurant beginnen ze aan twee tafels verderop ook zomaar te zingen. Erg leuk. Op de terugweg loop ik een stampvolle katholieke kerk binnen, omdat daar ook  mooie gezangen  opklinken.
Een muzikale  stad. Vandaag in ieder geval.