vliegen, taxi, vliegen, rennen, vliegen.
Door: connyopreis
Blijf op de hoogte en volg Conny
03 April 2011 | Nederland, Hoorn
1 april vrijdag
Om 04.45 uur wordt ik wakker en (vloek, vloek) lelijk drankorgel, vergeten de wekker te zetten.
Gelukkig ben ik wel op tijd wakker geworden. Douchen, inpakken en op de afgesproken tijd van ½ 6 loop ik het hotel uit om zoals ik half en half heb verwacht Babu niet aan te treffen.
Naar de standplaats is het niet ver en er zijn chauffeurs genoeg. Met de gebruikelijke Babylonische spraakverwarring kom ik na een lange rit bij een taxi/ shuttlebus standplaats uit en besluit gewoon een taxi te nemen. Ik heb nog roepies genoeg en weet niet of ik Domestic of international airport moet hebben en hoever ze uit elkaar liggen. Een meisje stelt me gerust dat ze naast elkaar liggen en dan zijn bij mij ineens de zenuwen weg. Ik heb tijd zat.
Onderweg (na 500 meter)pikken we nog een klant op. Een Indiër die voor de helft van de prijs mee mag. Ik vind het best, ook mijn prijs is voor de 30 km naar het vliegveld redelijk.
Inchecken en dan lekker rustig ontbijten en wachten op vertrek.
Water, iemand heeft een flesje water in de hand en ik zie voor me hoe ik mijn 1 ½ literfles in het zijvak van mijn rugzak stop, maar niet dat ik hem er uithaal als ik de rugzak in de flightbag doe.
Ik loop terug naar de incheck balie. Nee daar is niets meer aan te doen, die tas ligt al in de bagagekelder. Het beste er van hopen maar.
De vlucht naar Mumbai gaat soepeltjes. Voor we op de startbaan staan, zijn de koptelefoontjes en drankjes al uitgedeeld, want in die 1 ½ uur moet er ook nog gegeten worden.
Als ik om 11 uur onder aan de vliegtuigtrap een groepje mensen zie staan met een vliegveld medewerker, laat ik hem mijn instapkaart zien. Londen? Dan zit u hier goed en kunt u met die bus mee. Die man denkt zeker dat Londen in India ligt, want hier op de domestic luchthaven zit ik beslist niet goed. In de vertrekhal ga ik dus naar de balie van de maatschappij waarmee ik vlieg. O mevrouw, u heeft de shuttlebus gemist( dank je de koekoek), we sturen u met een paar anderen met een taxi. OM 12.00 UUR, SPITSTIJD MET EEN TAXI DOOR MUMBAI, EEN STAD DIE BEKEND STAAT OM ZIJN OPSTOPPINGEN. Probeer daar maar eens rustig onder te blijven, als je minder dan een uur hebt. Ik doe mijn best, want ik kan er ook niets aan veranderen. Natuurlijk zijn we op tijd op het vliegveld, maar dan zijn er nog de rijen bij de immigratiedienst en de handbagage check.
Mijn immigratie medewerker begint doodleuk een gesprek met zijn buurman als hij mijn paspoort in handen heeft. Ik sta op springen . En als er 1 plaats is waar je rust moet uitstralen……….., maar de stempels worden gezet. Ondertussen is volgens de vertrekborden het boarden al in volle gang en ik moet nog door de scanner, wat tot nu toe steeds problemen gaf, maar gelukkig, we worden zonder gezeur doorgangswaardig bevonden. Mijn tas door de scanner en ik door de fouillerende dame.
Rennen naar de gate. Onderweg lopen mannen rond om de passagiers voor Londen aan te sporen haast te maken. En dan staat , nee hè ,daar nog een scanner voor de tas en een man die met m’n paspoort in de hand vraagt naar mijn eindbestemming. Zal wel een controle vraag zijn of het inderdaad mijn paspoort is. Vergelijkt nog even goed mijn gezicht met mijn foto en dan kan ik eindelijk dat vliegtuig in. Waar ik uiteindelijk niet eens de laatste blijk te zijn. Er komen kort na mij twee meiden binnen met rode hoofden en geagiteerde blikken. Zij zaten ook in het vliegtuig uit Bangalore, maar niet in mijn taxi.
Ik realiseer me dat ik eigenlijk altijd nachtvluchten heb op die lange stukken en nu is het dag. Dus film kijken, lezen, film kijken, lezen, licht suffen, film kijken en tussendoor komt er van alles te eten en drinken langs. Het lijkt langer te duren dan anders. Maar ook hier komt een eind aan. Dus eenmaal geland op Heathrow met 1 ½ uur speling heb ik bij boeking nog gedacht genoeg tijd te hebben om wat ponden uit te geven. Hoe naïef. Heathrow heeft 5 terminals en ik moet met een bus van vier naar vijf, langs immigratie, maar dat gaat gelukkig snel en dan nog hele einden lopen. Moe en opgelucht ga ik aan de laatste vlucht van ¾ uur beginnen.
Als ik nou toch 1x zou begrijpen dat een tas onderweg ergens is achter gebleven, is het deze keer wel, maar mijn tas komt als tweede op de band. Flightbag eraf en geen water te bekennen. Die fles ligt vast in de motoriksja of in de taxi. Zie het is weer vanzelf goed gekomen.
Stukje treinen en om 00.10 uur kan het eerste nachtje in mijn eigen bed beginnen. Heerlijk zonder fan boven mijn hoofd.
Om 04.45 uur wordt ik wakker en (vloek, vloek) lelijk drankorgel, vergeten de wekker te zetten.
Gelukkig ben ik wel op tijd wakker geworden. Douchen, inpakken en op de afgesproken tijd van ½ 6 loop ik het hotel uit om zoals ik half en half heb verwacht Babu niet aan te treffen.
Naar de standplaats is het niet ver en er zijn chauffeurs genoeg. Met de gebruikelijke Babylonische spraakverwarring kom ik na een lange rit bij een taxi/ shuttlebus standplaats uit en besluit gewoon een taxi te nemen. Ik heb nog roepies genoeg en weet niet of ik Domestic of international airport moet hebben en hoever ze uit elkaar liggen. Een meisje stelt me gerust dat ze naast elkaar liggen en dan zijn bij mij ineens de zenuwen weg. Ik heb tijd zat.
Onderweg (na 500 meter)pikken we nog een klant op. Een Indiër die voor de helft van de prijs mee mag. Ik vind het best, ook mijn prijs is voor de 30 km naar het vliegveld redelijk.
Inchecken en dan lekker rustig ontbijten en wachten op vertrek.
Water, iemand heeft een flesje water in de hand en ik zie voor me hoe ik mijn 1 ½ literfles in het zijvak van mijn rugzak stop, maar niet dat ik hem er uithaal als ik de rugzak in de flightbag doe.
Ik loop terug naar de incheck balie. Nee daar is niets meer aan te doen, die tas ligt al in de bagagekelder. Het beste er van hopen maar.
De vlucht naar Mumbai gaat soepeltjes. Voor we op de startbaan staan, zijn de koptelefoontjes en drankjes al uitgedeeld, want in die 1 ½ uur moet er ook nog gegeten worden.
Als ik om 11 uur onder aan de vliegtuigtrap een groepje mensen zie staan met een vliegveld medewerker, laat ik hem mijn instapkaart zien. Londen? Dan zit u hier goed en kunt u met die bus mee. Die man denkt zeker dat Londen in India ligt, want hier op de domestic luchthaven zit ik beslist niet goed. In de vertrekhal ga ik dus naar de balie van de maatschappij waarmee ik vlieg. O mevrouw, u heeft de shuttlebus gemist( dank je de koekoek), we sturen u met een paar anderen met een taxi. OM 12.00 UUR, SPITSTIJD MET EEN TAXI DOOR MUMBAI, EEN STAD DIE BEKEND STAAT OM ZIJN OPSTOPPINGEN. Probeer daar maar eens rustig onder te blijven, als je minder dan een uur hebt. Ik doe mijn best, want ik kan er ook niets aan veranderen. Natuurlijk zijn we op tijd op het vliegveld, maar dan zijn er nog de rijen bij de immigratiedienst en de handbagage check.
Mijn immigratie medewerker begint doodleuk een gesprek met zijn buurman als hij mijn paspoort in handen heeft. Ik sta op springen . En als er 1 plaats is waar je rust moet uitstralen……….., maar de stempels worden gezet. Ondertussen is volgens de vertrekborden het boarden al in volle gang en ik moet nog door de scanner, wat tot nu toe steeds problemen gaf, maar gelukkig, we worden zonder gezeur doorgangswaardig bevonden. Mijn tas door de scanner en ik door de fouillerende dame.
Rennen naar de gate. Onderweg lopen mannen rond om de passagiers voor Londen aan te sporen haast te maken. En dan staat , nee hè ,daar nog een scanner voor de tas en een man die met m’n paspoort in de hand vraagt naar mijn eindbestemming. Zal wel een controle vraag zijn of het inderdaad mijn paspoort is. Vergelijkt nog even goed mijn gezicht met mijn foto en dan kan ik eindelijk dat vliegtuig in. Waar ik uiteindelijk niet eens de laatste blijk te zijn. Er komen kort na mij twee meiden binnen met rode hoofden en geagiteerde blikken. Zij zaten ook in het vliegtuig uit Bangalore, maar niet in mijn taxi.
Ik realiseer me dat ik eigenlijk altijd nachtvluchten heb op die lange stukken en nu is het dag. Dus film kijken, lezen, film kijken, lezen, licht suffen, film kijken en tussendoor komt er van alles te eten en drinken langs. Het lijkt langer te duren dan anders. Maar ook hier komt een eind aan. Dus eenmaal geland op Heathrow met 1 ½ uur speling heb ik bij boeking nog gedacht genoeg tijd te hebben om wat ponden uit te geven. Hoe naïef. Heathrow heeft 5 terminals en ik moet met een bus van vier naar vijf, langs immigratie, maar dat gaat gelukkig snel en dan nog hele einden lopen. Moe en opgelucht ga ik aan de laatste vlucht van ¾ uur beginnen.
Als ik nou toch 1x zou begrijpen dat een tas onderweg ergens is achter gebleven, is het deze keer wel, maar mijn tas komt als tweede op de band. Flightbag eraf en geen water te bekennen. Die fles ligt vast in de motoriksja of in de taxi. Zie het is weer vanzelf goed gekomen.
Stukje treinen en om 00.10 uur kan het eerste nachtje in mijn eigen bed beginnen. Heerlijk zonder fan boven mijn hoofd.
-
03 April 2011 - 09:40
Stan:
Zo Con, je bent inmiddels dus weer terug.
Ik wil even laten weten dat ik het erg leuk vond om je op je reis te volgen via je leuke verhalen en fraaie foto's. Zo lijkt het - virtueel - een beetje alsof jezelf ook onderweg bent.
Rust nu maar lekker uit (of moet je morgen al meteen weer aan 't werk?)
Groet. -
03 April 2011 - 21:46
Marijke:
He zus, ook je laatste stukjes reisverslag heb ik gelezen.
Wat een prachtig dagboek heb je er zo van gemaakt.
Leuk he? reizen en bijna je vliegtuig missen.
Maar ik weet, je bent thuis, hebt zelfs al gewerkt. Dus alles is goed gekomen-
Jetlag?
Kus zus -
04 April 2011 - 11:36
Ammelieke:
de laatste stukjes heb ik nog niet gelezen, gaan tijd voor kunnen maken maar dat ga ik zeker voor het volgende weekend nog doen...
Super dat we je zo weer hebben mogen volgen. Zoals Stan zegt, reizen we een beetje mee. Beetje uitrusten tijdens het werken dikke kus en tot volgend weekend -
04 April 2011 - 12:19
Gre:
Con , je verhalen lezen erg makkelijk. -
04 April 2011 - 12:21
Gre:
Con ,wat een verhaal.Volgens mij kan je er een boek mee vullen . Gre. -
04 April 2011 - 14:07
Astrid:
Nog even een laatste reactie Conny ik heb genoten van al je verhalen foto`s noem maar op maar ben blij dat ik niet met je hoef te ruilen. Ik zie je snel weer
Ben wel blij voor je dat alles op zij pootjes terecht is gekomen. -
10 April 2011 - 10:12
Jolene:
Zo, welkom thuis alsnog:)
Wat een racedag terug nog zeg, zo kom je niet eens lekker Uitgerust weer thuis!
Wel extra lekker slapen in je eigen bedje natuurlijk, het was een flinke reis.
Hoop je snel te zien en/of het 'echte' fotoboek te bewonderen.
Het was leuk om je zo in sneltreinvaart alsnog te volgen al moet ik eerlijk bekennen dat India door dit verhaal niet bepaald omhoog geschoten is op mijn to-go lijstje...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
