Voor het geluk geboren
Door: connyopreis
Blijf op de hoogte en volg Conny
29 Maart 2011 | India, Calicut
29 maart dinsdag
6 Motoriksjas staan er voor het hotel en geen berijder spreekt engels. Lastig, ik wil naar dat mooie strand met mogelijk een zwembad waar die jongen het gisteren over had. En dat ook nog voor de prijs die hij noemde.
Da’s een beetje veel gevraagd. Een naam heeft hij niet genoemd. Maar met behulp van de receptionist van het hotel komen we tot het strand Vasco da Gama, 15 tot 18 km hier vandaan. Klinkt bekend, buiten dat het een beroemde ontdekkingsreiziger was, staat het strand in de lonelyPlanet.
Onderweg zie ik dat de rijdende rechter hier ook een filiaal heeft. Een prachtige bus met opschrift: Mobile Court.
We slaan af naar Kappad Beach en de laatste 5,5 km volgen we een slingerweg door het Aerdenhout of misschien Bloemendaal van Calicut en komen uit bij het bedoelde strand.
Da’s eerst even schrikken. Een paar snoep en drank tentjes , strand, zee, rotsen en palmbomen, maar nog steeds geen andere vakantiegangers.
Maar ho eens even, is dat niet juist geweldig zo’n prachtig strand helemaal voor je alleen, samen met de plaatselijke mannen natuurlijk die er rondhangen .
Maar er is een Beach Resort en ik zie zwembadwater schitteren. “ Mag ik tegen betaling uw zwembad gebruiken? “ ” Ja hoor, maar we hebben een swimanddine policy. Voor 1500 roepies mag u de hele dag blijven en dineren of lunchen.” Slik, “Hoeveel?” ( =€ 24,-,als ik meer dan € 2,-uitgeef voor de lunch heb ik duur gegeten). Er komt een man bij.”Met hoeveel bent u?” Alleen, dan is het 750,-Kijk zo’n korting, daar heb je wat aan. Bovendien zou ik mezelf verwennen, dus geen seconde langer nagedacht .
Ik heb mijn eerste baantje nog niet gezwommen of er komt een jongeman aangelopen met een enorm dienblad met een glaasje jus d’orange. Als dat de tendens van de dag is, laat maar komen.
Als ik het resort gekleed in mijn sarong via het aangewezen hek verlaat voor een wandelingetje over het strand, gegrinnik van een groepje hangmannen. Terug en van mijn sjaal een paar mouwen gefabriekt.Vissers zitten stapels netten te repareren. Het strand is mooi, schoon en leeg op wat vogels en krabbetjes na, maar na wat ik gisteren heb gezien ga ik never nooit de zee in natuurlijk.
De rest van de dag breng ik dobberend, hangend in een reddingsboei in het zwembad door. Afgewisseld met een stukje lezen op een luie stoel. Om 2 uur ga ik naar het restaurant voor de lunch. Het soort zaak waar je glaasje water wordt ingeschonken en als je bord leeg is, komt er iemand voor je opscheppen. Je wordt niet geacht dat zelf te doen.
Na de heerlijke lunch gaat het dobberen door, maar de lucht wordt donker en in de verte klinkt gerommel. Boven het zwembad hangen een stuk of 10 roofvogels. Ik zwaai af en toe maar eens met mijn armen, hallo ik leef nog hoor. Maar die 10 worden er 40. Wat weten zij dat ik niet weet? Gaat de bliksem straks inslaan of zo? Ik ga voor de zekerheid toch het water maar uit. En kijk ze drijven af.
Nou ja het beste van de dag is geweest, laat ik maar vertrekken. Ik moet nog een kilometer of 5 ½ lopen naar de grote weg waar ik van plan ben een bus te nemen.
Ik neem afscheid van de receptioniste en loop de poort uit en daar staat een bus op het punt te vertrekken. Naar….. Calicut. Als dat de titel niet rechtvaardigt, weet ik het niet meer.
Groetjes
PS Phil, lekker kort zoals gebruikelijk. Dank je voor je research. Mijn vraag aan jou ging om het staal. Maar alle bijkomende kennis is meegenomen.
Groetjes
6 Motoriksjas staan er voor het hotel en geen berijder spreekt engels. Lastig, ik wil naar dat mooie strand met mogelijk een zwembad waar die jongen het gisteren over had. En dat ook nog voor de prijs die hij noemde.
Da’s een beetje veel gevraagd. Een naam heeft hij niet genoemd. Maar met behulp van de receptionist van het hotel komen we tot het strand Vasco da Gama, 15 tot 18 km hier vandaan. Klinkt bekend, buiten dat het een beroemde ontdekkingsreiziger was, staat het strand in de lonelyPlanet.
Onderweg zie ik dat de rijdende rechter hier ook een filiaal heeft. Een prachtige bus met opschrift: Mobile Court.
We slaan af naar Kappad Beach en de laatste 5,5 km volgen we een slingerweg door het Aerdenhout of misschien Bloemendaal van Calicut en komen uit bij het bedoelde strand.
Da’s eerst even schrikken. Een paar snoep en drank tentjes , strand, zee, rotsen en palmbomen, maar nog steeds geen andere vakantiegangers.
Maar ho eens even, is dat niet juist geweldig zo’n prachtig strand helemaal voor je alleen, samen met de plaatselijke mannen natuurlijk die er rondhangen .
Maar er is een Beach Resort en ik zie zwembadwater schitteren. “ Mag ik tegen betaling uw zwembad gebruiken? “ ” Ja hoor, maar we hebben een swimanddine policy. Voor 1500 roepies mag u de hele dag blijven en dineren of lunchen.” Slik, “Hoeveel?” ( =€ 24,-,als ik meer dan € 2,-uitgeef voor de lunch heb ik duur gegeten). Er komt een man bij.”Met hoeveel bent u?” Alleen, dan is het 750,-Kijk zo’n korting, daar heb je wat aan. Bovendien zou ik mezelf verwennen, dus geen seconde langer nagedacht .
Ik heb mijn eerste baantje nog niet gezwommen of er komt een jongeman aangelopen met een enorm dienblad met een glaasje jus d’orange. Als dat de tendens van de dag is, laat maar komen.
Als ik het resort gekleed in mijn sarong via het aangewezen hek verlaat voor een wandelingetje over het strand, gegrinnik van een groepje hangmannen. Terug en van mijn sjaal een paar mouwen gefabriekt.Vissers zitten stapels netten te repareren. Het strand is mooi, schoon en leeg op wat vogels en krabbetjes na, maar na wat ik gisteren heb gezien ga ik never nooit de zee in natuurlijk.
De rest van de dag breng ik dobberend, hangend in een reddingsboei in het zwembad door. Afgewisseld met een stukje lezen op een luie stoel. Om 2 uur ga ik naar het restaurant voor de lunch. Het soort zaak waar je glaasje water wordt ingeschonken en als je bord leeg is, komt er iemand voor je opscheppen. Je wordt niet geacht dat zelf te doen.
Na de heerlijke lunch gaat het dobberen door, maar de lucht wordt donker en in de verte klinkt gerommel. Boven het zwembad hangen een stuk of 10 roofvogels. Ik zwaai af en toe maar eens met mijn armen, hallo ik leef nog hoor. Maar die 10 worden er 40. Wat weten zij dat ik niet weet? Gaat de bliksem straks inslaan of zo? Ik ga voor de zekerheid toch het water maar uit. En kijk ze drijven af.
Nou ja het beste van de dag is geweest, laat ik maar vertrekken. Ik moet nog een kilometer of 5 ½ lopen naar de grote weg waar ik van plan ben een bus te nemen.
Ik neem afscheid van de receptioniste en loop de poort uit en daar staat een bus op het punt te vertrekken. Naar….. Calicut. Als dat de titel niet rechtvaardigt, weet ik het niet meer.
Groetjes
PS Phil, lekker kort zoals gebruikelijk. Dank je voor je research. Mijn vraag aan jou ging om het staal. Maar alle bijkomende kennis is meegenomen.
Groetjes
-
29 Maart 2011 - 15:22
Jolanda Engelaar:
Genieten je reisverslagen lijkt net of je er zelf ook bent.
leuke 3 dagen nog en goede reis terug.
groetjes Jolanda -
29 Maart 2011 - 15:35
Stan:
Mooi verslag.
Ja, die roofvogels waren natuurlijk gieren (welke andere gaan in groepen?) en die waren er vast voor jou!
Doei -
29 Maart 2011 - 17:16
Simone:
Hé Conny,
Bedankt voor al je mooie verhalen en foto's wij hebben echt meegenoten met je reis. Zoveel van de wereld zien dan ben je echt voor het geluk geboren al moet je er zelf wel wat van maken. Goede terugreis en tot volgende week. Doei Simone -
29 Maart 2011 - 18:51
Jos:
Indrukwekkende verhalen. Zo komen wij ook nog wat te weten van zo'n ver land. En als het goed is is het hier, als je terug komt, in ieder geval heel aangenaam weer voor de tijd van het jaar. Ze beloven 20 C.
Zie je binnenkort en je hebt heel wat kranten te lezen want die zijn ze blijven bezorgen. -
29 Maart 2011 - 21:19
Marijke:
Zo dat ziet eruit als een mooi strand, jammer dat de zee onbetrouwbaar is, want lijken als boeien lijkt me niet fijn.
In het zwembad met een glaasje was het super zag is.
Hoi geluksvogel
Houdoe -
30 Maart 2011 - 01:59
Emilie:
Je komt dus goed uitgerust weer terug in eigen land.
Ik heb genoten van je verslagen en hoop volgende week meer van je te horen.
Goeie vlucht!! -
30 Maart 2011 - 13:54
Lia:
Geweldige dag gehad?Fijn dat het zo'n goede afsluiting is. Heb maar een goede terug reis. -
30 Maart 2011 - 19:45
Nanda:
Hoi Con,
India zit er weer bijna op voor je en dus ook voor ons. Goeie reis naar huis en tot gauw. -
31 Maart 2011 - 17:02
Ria:
Hopelijk nog op tijd om je een hele goede reis te wensen !
groetjes -
01 April 2011 - 05:42
Guus:
Hoi Con,
Leuk dat je zo,n prachtige en enerverende reis maakt door India en dat je alweer op het punt staat naar huis te vertrekken. Aan alles komt een eind natuurlijk, maar een maandje bijboeken is toch ook een aantrekkelijke optie. Hoewel je, je besluit staat vast en ik wens je dan ook een soepele thuisreis. Je blog neem ik mee op vakantie om hem op mijn gemak nog eens te lezen want door jouw schrijftrant is het net of je erbij bent en komt zo,n land wel dichterbij.
Kusje van Guus -
10 April 2011 - 09:57
Jolene:
Eindelijk een rustdagje! Maar zo te zien wederom alleen in dat zwembad? Hebben wij ook wel eens gedaan op Lombok en eigenlijk was dat oersaai toen... :/
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
